UNUTULMAYA YÜZ TUTMUŞ BİR MESLEK, DATÇA’DA TEK BİR USTAYA EMANET
GÜNDEMSimge AYBEY: Özenin, Sabırın ve Emeğin 26 Yıllık Hikâyesi Mardin’in Midyat ilçesinden Datça’ya uzanan hayat hikâyesi, hem bir ustalık yolculuğunu hem de yok olmaya yüz tutan bir mesleği ayakta tutma mücadelesini anlatıyor. Datça’da ayakkabı tamirciliği denince akla tek bir isim geliyor olması, çevresinin ona hitabında da kendini gösteriyor. Mahallede birkaç kişi Arslan’ı şu sözlerle anıyor: “Siz hepiniz, Rıdvan tek.” Kentin hafızasını taşıyan, zanaatkârlığın sessiz kahramanları arasında yer alan bu isim, Datça’nın yıllardır ayakta kalan tek ayakkabı ustası: Rıdvan Arslan.
Yıllardır Ambarcı Caddesi’nde Ekspres Ayakkabı Tamir Atölyesi isimli dükkanında hizmet veren Arslan, Datçalının ayakkabılarını tamir ederken sadece mesleğini icra etmiyor; ilçenin kaybolmaya yüz tutan zanaat kültürünü de yaşatıyor. Çekiç seslerinin yankılandığı, derinin kokusunun sinmiş bu usta dükkânı, Datça’nın en eski zanaatkâr mekânlarından biri olma özelliğini koruyor.
Datçalılar İçin Küçük Bir Dükkan, Büyük Bir İhtiyaç
Arslan’ın dükkânı, sadece ayakkabı değil; çanta, kemer, cüzdan gibi deri ürünlerini de onaran Arslan, Datça’da bu işi yapan tek usta olması nedeniyle ilçe için önemli bir ihtiyaç noktası.
1999 Depremi Sonrası Datça’ya Yerleşti
Rıdvan Arslan’ın Datça serüveni, 1999 Düzce Depremi’nden sonra başladı. O günleri şöyle anlatıyor:
“Ben Rıdvan Arslan. Mardin Midyatlıyım. 1999’dan beri Datça’dayım ve o tarihten beri bu işi burada yapıyorum. O zamanlar Düzce’deydim, depreme yakalandık, talihsiz bir dönemdi. Sonra abim beni Datça’ya getirdi.”
Ayakkabı tamirciliğini çocukluğundan beri sürdüren Arslan, mesleğin temellerini abisinin yanında attı:
“Esas ustam abimdir. Hem okula gidiyor hem de onun dükkânında çıraklık yapıyordum.”
Datça’da Bu Mesleği Yapan Tek Usta
Bugün Datça’daki tek ayakkabı tamircisi olan Arslan, yıllardır hiçbir rakibi olmamasından memnun:
“Bu işi Datça’da tek başıma yapıyorum. Hiç rakibim olmadı, bundan mutluluk duydum. İnsanlar beni seviyor, ben de insanları seviyorum. İşimi seviyorum, huzurluyum.”
Küçük dükkânında çekiç sesleri hiç dinmiyor. Birçok vatandaş artık tamirin unutulduğu bir dönemde, ayakkabılarını yeniden hayata döndüren tek ustanın kapısını çalıyor.
“Ben Bırakırsam Datça Ayakkabısız Kalır”
Ayakkabıcılık mesleğinin yok olmaya başladığını söyleyen Arslan, gelecekle ilgili endişeli:
“Nesli tükenen bir meslektir. Gençler bu işlere ilgi göstermiyor. Okul yok, teşvik yok. Bir çırağım olsa çok mutlu olurum. Arkamdan bu işi devam ettirecek biri yetişse keşke ben bırakırsam Datça ayakkabısız kalır. Gerçekten üzücü bir durum.”
“Tek Olmak Güzel Ama Devam Etmesi Daha Güzel”
Rıdvan Usta, yoğunluğuna rağmen tüm Datçalılara yetişmeye çalışıyor:
“Tek olmak güzel bir şey ama gençler de bu işe el atarsa sevinirim bir çırak yetiştirsem çok mutlu olurum. Vaktim oldukça bütün işlerimi yetiştirebiliyorum.”
“Bu Meslek Bitmesin”
Rıdvan Arslan, mesleğin geleceğinden endişeli. Çırak yetişmediğini söyleyen usta, bu zanaatın tamamen yok olmaması için gençlerin ilgisinin artmasını umut ediyor.
“Bizim iş sabır ister, emek ister. Ama öğrendiğinde ömür boyu ekmek yedirir” diyerek mesleğe sahip çıkılması gerektiğini vurguluyor.
Datça’nın Emeğe Saygı Duyan Yüzü
Rıdvan Arslan’ın hikâyesi, sadece bir ayakkabı tamircisinin değil, Datça’nın zamanla yarışan yüzünün de hikâyesi. Modernleşen yaşam içinde hâlâ emeğin ve ustalığın değer gördüğünü gösteren bir örnek…
Datça’nın tek ayakkabı tamircisi olarak Arslan, hem işinin ustası hem de ilçenin unutulmaya yüz tutmuş zanaat mirasının yaşayan temsilcisi olarak dikkat çekiyor.
İlginizi Çekebilir