’HER GEÇEN GÜN, DAHA DA BÜ­YÜ­YOR;BÜYÜK ATA­TÜRK!

‘’Cum­hu­ri­ye­ti­mi­zin Ku­ru­cu­su, Büyük Türk Dev­ri­mi'nin ya­ra­tı­cı­sı Türk Mil­le­ti'nin makûs ta­li­hi­ni yenen, em­per­ya­liz­min plan­la­rı­nı ta­ri­hin çöp­lü­ğü­ne atan, onur­lu bir ulusu çağ­daş de­ğer­ler­le ye­ni­den var eden Büyük Ata­türk'ü, ara­mız­dan be­de­nen ay­rı­lı­şı­nın 82. yıl dö­nü­mün­de, bir kez daha sar­sıl­maz bağ­lı­lık­la, saygı ve min­net­le anı­yo­ruz…
Geçen sek­sen iki yıl­lık sü­reç­te ve özel­lik­le 21.yüz­yıl­da Ata­türk'ün önemi ve de­ğe­ri daha da iyi an­la­şıl­mış­tır. Ata­türk, ge­tir­di­ği çağ­daş ve in­sa­ni de­ğer­ler­le, her geçen gün daha da bü­yü­müş, daha da yü­cel­miş­tir.
1950 son­ra­sın­da ya­pı­lan yan­lış­lar ve özel­lik­le de son 18 yıl­lık si­ya­si ik­ti­da­rın Ata­türk Dev­ri­mi'ne kin­dar yak­la­şı­mı mil­le­ti­miz­ce gö­rül­müş­tür. Si­ya­si ik­ti­dar, “de­mok­ra­si, öz­gür­lük, ve­sa­ye­te kar­şıt­lık” slo­gan­la­rıy­la yap­tı­ğı algı ope­ras­yon­la­rıy­la, Ata­türk'ün tem­sil et­ti­ği bütün de­ğer­le­re açık­ça savaş aç­mış­tır. Cep­he­yi git­tik­çe de ge­niş­let­mek­te­dir. Ancak durum da or­ta­da­dır.
Bugün, ulus­ça ya­şa­dı­ğı­mız so­run­la­rın te­me­lin­de, si­ya­si ik­ti­da­rın Ata­türk düş­man­lı­ğı bu­lun­mak­ta­dır. Ata­türk'e ve O'nun akıl­cı si­ya­si, eko­no­mik, kül­tü­rel, sos­yal po­li­ti­ka­la­rı­na düş­man­lık, dev­le­ti­mi­zi ve mil­le­ti­mi­zi uçu­ru­mun ke­na­rı­na sü­rük­le­miş­tir.

Büyük Ata­türk'ün ölüm­süz­lü­ğü­nün 82. yıl dö­nü­mün­de bu­lun­du­ğu­muz or­ta­mı bir kez daha göz­ler önüne ser­mek is­ti­yor, kin­dar ve düş­man­ca yak­la­şım­la­rı­na son ver­me­si için de si­ya­si ik­ti­da­rı tek­rar uya­rı­yo­ruz:
Ül­ke­miz, 1919'da baş­lat­tı­ğı­mız Milli mü­ca­de­le ön­ce­sin­de­ki kor­kunç du­rum­la karşı kar­şı­ya­dır. Yeni tip “Saray yö­ne­ti­mi” ile ha­ne­dan­lık ve hi­la­fet can­lan­dı­rıl­mak is­ten­mek­te­dir.
 Şahıs ve saray yö­ne­ti­min­ce, Ata­türk'ün Ön­der­li­ğin­de ulu­su­mu­zu var eden, ba­ğım­sız­lı­ğı­mı­zı sağ­la­yan “Gazi Mec­lis” et­ki­siz hale ge­ti­ril­miş­tir.
 İkti­dar­da­ki Ata­türk ve çağ­daş­lık kar­şı­tı si­ya­sal İslam­cı zih­ni­yet, hem içe­ri­de hem de dı­şa­rı­da ül­ke­mi­ze büyük eko­no­mik ve si­ya­sal so­run­lar ya­şat­mak­ta­dır. İhvan­cı­lık, la­ik­lik kar­şı­tı ik­ti­da­rın vaz­ge­çil­me­zi ha­li­ne gel­miş­tir.
 Si­ya­si ik­ti­dar ne Ata­türk'ün, ne de silah ar­ka­daş­la­rı­nın adına bile ta­ham­mül ede­me­mek­te­dir. Mey­dan­lar­dan, cad­de­ler­den, spor sa­ha­la­rın­dan kal­dı­rı­lan Ata­türk ta­be­la­la­rı­na ek ola­rak; İstan­bul Ata­türk Ha­va­ala­nı, ik­ti­da­rın Ata­türk düş­man­lı­ğı ne­de­niy­le ka­pa­tıl­mış­tır. An­ka­ra Ata­türk Orman Çift­li­ği'ne, hukuk dışı uy­gu­la­ma­lar­la, saray zih­ni­ye­ti­nin ye­ni­den in­şa­sı için büyük zarar ve­ril­miş­tir.
 Ata­türk'ün kur­du­ğu ku­rum­lar (Di­ya­net İşleri Baş­kan­lı­ğı, Türk Dil Ku­ru­mu, Türk Tarih Ku­ru­mu vb.) Ata­türk düş­man­lı­ğı­nın yeni cep­he­le­ri ha­li­ne gel­miş­tir.
 Mil­li­lik­ten uzak­laş­tı­rı­lan eği­tim, dinci va­kıf­la­ra, ce­ma­at­le­re, ta­ri­kat­la­ra tes­lim edil­miş­tir. Ta­ri­kat­lar ve ce­ma­at­ler hiç­bir dö­nem­de ol­ma­dı­ğı kadar ülke yö­ne­ti­min­de et­kin­dir.
 Dev­let sis­te­mi “şah­sım yö­ne­ti­mi” ha­li­ne dö­nüş­müş, li­ya­kat esası kal­dı­rıl­mış­tır.
 Ata­türk'ün kur­du­ğu par­la­men­ter de­mok­ra­tik sis­tem; Laik Cum­hu­ri­ye­ti­mi­zi yık­mak ve or­ta­dan kal­dır­mak is­te­yen­ler­ce rafa kal­dı­rıl­mış­tır. Ku­ral­sız, ge­le­nek­siz, hu­kuk­suz, de­net­len­me­yen ve sor­gu­la­na­ma­yan “ucube bir yö­ne­tim” bu şe­kil­de oluş­tu­rul­muş­tur.
 Di­ğer­le­riy­le bir­lik­te Ata­türk'ün milli eko­no­mi mo­de­li de terk edil­miş­tir. Üre­tim dur­muş, fab­ri­ka­lar sa­tıl­mış­tır. Ata­türk düş­ma­nı, laf din­le­mez, ders almaz si­ya­si ik­ti­da­rın eko­no­mi­de gel­di­ği son nokta “as­kı­da ekmek” ol­muş­tur.
 Ata­türk düş­ma­nı ve ülke ger­çek­le­rin­den kopuk si­ya­si zih­ni­ye­tin uy­gu­la­ma­la­rı, de­mok­ra­si, öz­gür­lük, ada­let, hak, hukuk öz­le­mi için­de olan ül­ke­mi­zi Or­ta­do­ğu ba­tak­lı­ğı­na sü­rük­le­miş ve her alan­da ge­ri­ye gö­tür­müş­tür.
 Ka­fa­ca, zi­hin­ce çağı ya­ka­la­ma ih­ti­ma­li ol­ma­yan si­ya­si ik­ti­dar, üni­ver­si­te­le­ri bilim yu­va­sı ol­mak­tan çı­kar­mış; birer med­re­se­ye ve birer ti­ca­ret­ha­ne­ye dö­nüş­tür­müş, genç­le­ri­mi­zin ge­le­ce­ği­ni ve umut­la­rı­nı ka­rart­mış­tır.
Ancak tüm bu olum­suz­la­ra karşı çözüm var­dır:
82 yıl sonra çözüm, ye­ni­den Ata­türk­çü Dü­şün­ce­ye dö­nüş­te­dir.
82 yıl sonra çözüm, ye­ni­den Ata­türk'ü an­la­mak­tır.
82 yıl sonra çözüm, Ata­türk'ü ye­ni­den an­lat­mak­tır.
82 yıl sonra çözüm, Ata­türk'ün ma­ne­vi li­der­li­ğin­de yol al­mak­tır.
82 yıl sonra çözüm, Ata­türk düş­man­la­rıy­la yasal ve de­mok­ra­tik yol­lar­la, güç bir­li­ği için­de mü­ca­de­le et­mek­tir.
Ata­türk düş­ma­nı si­ya­si ik­ti­dar, Büyük Ata­türk'ün ölüm­süz­lü­ğü­nün 82. yıl dö­nü­mün­de de, yine türlü ba­ha­ne­ler­le ge­nel­ge­ler ya­yın­la­ya­cak, en­gel­ler çı­ka­ra­cak, ba­ri­kat­lar ku­ra­cak ve Ata­türk­çü­le­ri yıl­dır­ma­ya ça­lı­şa­cak­tır. Ancak, yıl­ma­ya­ca­ğız ve geri adım at­ma­ya­ca­ğız.
10 Kasım 2020 Salı günü saat do­ku­zu beş geçe An­ka­ra'da Sıh­hi­ye Zafer Anıtı'nda yurt­taş­la­rı­mız ve De­mok­ra­tik Kitle Ör­güt­le­ri ile bu­lu­şa­ca­ğız. Hep bir­lik­te Anıt­ka­bir'e yü­rü­ye­ce­ğiz. Yur­du­mu­zun her kö­şe­sin­de bütün yurt­taş­la­rı­mı­zı, Şu­be­le­ri­miz­le ve üye­le­ri­miz­le bir­lik­te Büyük Ata­türk'ü an­ma­ya davet edi­yo­ruz…
Her geçen gün, daha da bü­yü­yor; Büyük ATA­TÜRK!
Ata­türk­çü Dü­şün­ce Der­neği Genel Mer­kez Yönetim Ku­ru­lu