DATÇA’DA İŞÇİLER SAHAYA İNDİ, LOGAR TIKANIKLIĞI SESSİZCE GİDERİLDİ

Bu müdahale, sadece teknik bir çözüm değil; sessiz bir kahramanlığın göstergesiydi. 
İşçiler ne kamera bekledi, ne alkış istedi. 
Ne şov yaptılar, ne görünmek istediler. 
Yazın kavurucu sıcağında, kışın dondurucu soğuğunda.
Gölgesiz, sessiz, sabırlı çalıştılar. 
Çünkü onlar için görev, lafla değil alın teriyle yapılır.

Datça’nın Gerçek Emekçileri 
Bugün o logarın başında diz çöken işçiler, sadece bir tıkanıklığı değil, bir anlayışı da açtı. 
Onlar “görevim bu” deyip geçmedi; “Datça bizim” diyerek çalıştı. 
Onlar masa başında, klima altında oturmadı. 
Onlar sahadaydı. 
Eğildiler, temizlediler, kalktılar ve gittiler. 
Sessizce. Ama iz bırakarak.

Bugün Datça’nın sokakları yürünebilir haldeyse, 
bu onların sessiz kahramanlığı sayesindedir. 
Onlar olmasa, bu şehir sadece kirlenmezdi—dururdu. 

Teşekkürler Datça’nın işçilerine. 
Siz konuşmadınız ama biz sizi duyduk. 
Siz görünmediniz ama biz sizi gördük. 
Siz şehri temizlediniz—biz size saygıyla eğiliyoruz.