BİR YIL GEÇTİ ARA­DAN

Mavi deniz, kö­pü­ren sular, 
Tekne artık gö­züm­de bir cen­net, ilk defa ya­şa­nan,
Hiç fik­rim ol­ma­yan o karşı adaya,
İnen çıkan dal­ga­lar­la, bir­şey­ler de içimi kay­na­tan.
Böyle bir adaya uzan­dın mı hiç?
Dön­me­sek bu­ra­dan dedin mi hiç?
Dön­dü­ğü­ne yı­kıl­dın mı hiç? 
Bir 30 Eylül ak­şa­mı, git­tik­çe ka­ra­ran. 
Er­te­si sabah uyan­ma­mak is­te­din mi hiç?
Bir vardı bir yok oldu o kır­mı­zı si­yah­lı güzel, 
Ola­maz, ol­ma­ma­lı bu rüya değil ki bit­sin,
 Allah acır belki bu ça­re­siz ku­lu­nun du­ala­rı­na.

O kula ilham ya­ğı­yor­du artık, ama ya sonra?
 Allah verdi ka­le­mi, yaz kulum dedi, 
Bu kulu yaz­ma­yı bil­mez­di, ama yazar oldu,
Yaz­mak güzel ama ya­zıl­mak ayrı güzel de­dirt­ti ona.
Bağ kop­ma­ya­cak­sa, hele ki sen tu­tul­muş­san ona, 
Ya­zar­sın, ya­zar­sın, ya­zar­sın ha bire, 
İster is­te­mez onun öm­rü­nü de yer­sin bu arada, 
Senin ömrün olmuş zaten tam tepe tak­lak,

Her ya­zış­ma­mı­za bin­le­re şükür, 
Her gö­rüş­me­mi­ze de, çok nadir bile olsa, 
İna­na­maz, ken­di­ni çim­dik­ler­sin,
Tek­rar tek­rar olsun diye içini yer­sin.

Çıl­gın gibi ko­şa­rak bir tek­ne­ye bin­miş­miy­din hiç?
Kar­şın­da uza­nan o adaya bak­tık­ça,
Hü­zün­len­din mı hiç? Yoksa mut­lu­luk­muy­du o, 
Bir anda ger­çek olup, sonra da kaçan?

Evet ama ya son­ra­ki 1 yılın mut­lu­lu­ğu,
 Onun­la kal­bin hop­la­ma­dı mı hiç?
 İçin se­vinç­le dolup, 
Uçu­yo­rum san­ma­dın mı hiç? 

Geçen 1 yıla şü­kür­ler, 
Devam etsin ne olur başka da yıl­lar,
Bizi kut­lar­ken gören belki he­ye­ca­nı­mı anlar,Yok canım, hepsi sa­de­ce hoş bir soh­bet değil ki.
An­la­ya­maz­lar as­lın­da o bizi gö­ren­ler,
 Kal­bi­min içi­nin kö­pü­ren sı­cak­lı­ğı­nı,
 Bil­mez­ler ki hepsi ka­le­mim­den satır satır ka­ğıt­la­ra dö­kül­dü, Belki sonra da bu köşe ya­zı­la­rın­da ışıl­da­yıp her­ke­se erìşti. 

O ya­zı­lar, al­bü­müm­de­ki re­sim­ler,
Ba­kar­ken hep bu rüya gibi geçen yılı an­la­tır­lar, 
Te­şek­kür­ler bana bu ina­nıl­maz 12 ayı ya­şa­tan, 
O can­dan, se­ve­cen, ta­pı­la­sı güzel insan,

Aman il­ham­la­rı sakın eksik ol­ma­sın, 
Ka­le­mim kı­rıl­ma­sın, ka­ğıt­lar yır­tıl­ma­sın, 
Ya­şa­ya­yım ge­lecek yıl­la­rı da, 
Sen­siz geç­mez, sen­siz olmaz …

               Sen­siz Olmaz, 30 Eylül 2020

Okunma Sayısı: 28702