HAY­VAN SE­VER­LER- HAY­VAN SA­VAR­LAR,BİTKİ SE­VEN­LER- BİTKİ SA­VAN­LAR

Ger­çek­ten hay­van sever in­san­lar­la dolu Datça. On­lar­la ortak ya­şar­lar adeta.
Ev­le­ri­ne kendi gı­da­la­rı­nı alır gibi, on­la­rın da gı­da­la­rı­nı temin eder­ler. Kü­çük­ken, hangi ma­ma­yı yer­ler, ba­lık­lı mı, ta­vuk­lu mu se­çer­ler. Datça'da çoğu hay­van sever, kedi ve kö­pek­le­ri­ni bah­çe­le­rin­de bes­ler. Onlar has­ta­la­nın­ca ken­di­le­ri de has­ta­la­nır. Bi­ri­ni çok iyi ta­nı­yo­rum, bizim ga­ze­te­nin her şeyi Se­bi­ha . Tor­ba­lar­la mama alır. Onun bes­le­di­ği ke­di­ler, kö­pek­ler so­kak­lar­da yaşar, ama Se­bi­ha' nın gece bile olsa yo­lu­nu bek­ler­ler. Mama sa­ati­ni bi­lir­ler. Ke­di­le­ri, kö­pek­le­ri alır, ve­te­ri­ner­le­re gö­tü­rür. Bir kö­pe­ğe, bir ke­di­ye  has­ta­ diye yıl­lar­ca bak­mış­lı­ğı var­dır. Ge­çen­ler­de bir ya­ra­lı kedi için ken­di­ni pa­ra­la­dı. Ha­be­rin­de oku­muş­su­nuz­dur.Böyle ta­nı­dı­ğım çok Datça' da.
Bir de yazın gelip, si­te­sin­de, so­ka­ğın­da, kedi, köpek veya ke­di­ler veya kö­pek­le­re ba­kan­lar var­dır. Onlar da özen­le ba­kar­lar bu hay­van­la­ra. Gi­der­ken, çu­val­lar­la mama bı­ra­kır­lar kom­şu­la­rı­na, ba­yat­la­ma­sın diye de git­tik­le­ri yer­ler­den mama gön­de­rir­ler…
Bir de HAY­VAN SA­VAR­LAR var…
Böyük böyük şe­her­ler­den ge­lir­ler, sa­hip­siz, sokak kedi ve kö­pek­le­ri­ne ye­dik­le­ri et­le­rin ke­mik­le­ri­ni, ba­lık­la­rın kıl­çık­la­rı­nı bı­ra­kır­lar. Kuçu kuçu, pisi pisi diye de bu hay­van­la­rı sa­hip­le­nir­ler. Sonra çekip gi­der­ler, ar­ka­la­rı­na bile bak­ma­dan. Eğer kışı öl­me­den ge­çir­miş­se bu hay­van­lar, yine de o ka­pı­la­ra ge­lir­ler…Bi­zim­ki­ler yine aynı şey­le­ri yapar, kıl­çık­lar ve ke­mik­ler…
Bun­lar da hay­van sa­var­lar­dır…
Birde bitki se­ver­ler var­dır.Bah­çe­si­ne çeşit çeşit gül­ler, çi­çek­ler eker­ler…Li­mon­lar, por­ta­kal­lar, ka­yı­sı­lar. Kış yaz su­lar­lar, bu­dar­lar, ilaç­lar­lar, ba­kar­lar yani. Du­var­la­rı dı­şı­na taş­maz…Emek ve­rir­ler yani. Bun­lar ger­çek bitki, doğa se­ver­ler­dir.Ba­zı­la­rı, bahçe du­va­rı­nın tam di­bi­ne be­gon­vil­le­ri, katır tır­nak­la­rı­nı, Kıb­rıs akas­ya­la­rı­nı diker. Sonra ne su­la­ma, ne bu­da­ma, ne bakım. Bir ba­kar­sı­nız, be­gon­vil­ler kal­dı­rı­mı ka­pat­mış, bir ba­kar­sı­nız, akas­ya­lar du­var­dan taş­mış. Eee , e si gel­sin be­le­di­ye bu­da­sın, gö­tür­sün.
Ey ar­ka­daş, bu senin bah­çen­de bir erik, bir ka­yı­sı, bir incir olsa, böyle dı­şa­rı taş­ma­sı­na izin verir misin? Bi­ri­si iki meyve ko­par­sa sen de kı­ya­me­ti ko­par­maz mısın?
Bun­lar da BİTKİ SAVAR va­tan­daş­la­rı­mız­dır…İşte size bir­kaç fo­toğ­raf…

Okunma Sayısı: 2966