DAT­ÇA­’DAN BİR PORT­RE..KÖY ENSTİTÜSÜ GAZİSİ OSMAN AYDENİZ HO­CA­MIZ..

Yaşam süz­ge­ci­nin im­bi­ğin­den geç­miş Osman ho­ca­mız ,sanki da­mı­tıl­mış bir kim­lik­ti..​Bu süz­geç­ten ge­çer­ken bi­rik­tir­dik­le­ri sanki yü­zü­ne yan­sı­mış­tı..​Ay­dın­lık bir yüzü vardı..​Ken­di­si­ni ka­ran­lı­ğa itmek is­te­yen­le­rin ak­si­ne...
Ve de .. Osman ho­ca­mız Köy Ens­ti­tü­sü son me­zun­la­rın­dan ol­ma­sı ne­de­niy­le al­nı­na vu­ru­lan "Go­mi­nist, sos­ya­list " dam­ga­sı­nı ya­şa­mı bo­yun­ca if­ti­har­la ta­şı­mış­tı..
Ba­şı­na ge­len­ler piş­miş ta­vu­ğun ba­şı­na gelen cins­ten­di..​Hadi sazı ve sözü ken­di­si­ne bı­ra­ka­lım da.. bu ib­ret­lik yazı di­zi­si­ne bir son ve­re­lim..
"...İzmir Me­ne­men­de öğ­ret­men­lik ya­par­ken 12 Eylül 1980 dar­be­sin­den sonra bir gece iki Polis evi­mi­ze geldi.​Evi­mi­zin bod­ru­mun­da bana ait yasak ya­yın­lar, dev­rim­ci der­gi­ler bul­duk­la­rı­nı söy­le­yip beni alıp gö­tür­dü­ler..​Hal­bu­ki ço­cuk­la­rım ya­sak­lı ki­tap­la­rı so­ba­da yak­mak­tan ne­re­dey­se du­man­dan bo­ğu­la­cak­lar­dı..
"...​Beni ara­ba­ya bin­di­rip İzmir 2.'ci si­ya­si şu­be­ye gö­tür­dü­ler..​Bekle Allah bekle.. Tu­va­le­te dahi mev­cut­lu ve kapı açık gi­ri­yo­ruz...
....İki Polis geldi.. Göz­le­ri­mi bağ­la­dı­lar..​Ko­lu­ma girip bod­rum kata in­dir­di­ler.. Göz­le­ri­mi açıp bana bazı dev­rim­ci der­gi­ler gös­ter­di­ler.
--Bu der­gi­ler sizin evin bod­rum ka­tın­da ne arı­yor..?
--Ben bun­la­rın adını bile duy­ma­dım. Bana komp­lo ku­ru­yor­su­nuz..
--Ney­le ge­çi­ni­yor­sun..?
--Emek­li­yim..​Kira ge­li­rim var..
--Sen başka yer­ler­de de ça­lış­mış­sın.. TÖB-DER de , TÖS' de..
--Evet ça­lış­tım.. İfti­har ede­rim..
So­ru­lar.. so­ru­lar.. soru yağ­mur­la­rı..
Daha sonra bir Polis geldi..​Benim göz­le­ri­mi açıp, dış ka­pı­ya kadar uğur­la­dı­lar..​Allah razı olsun o za­man­lar İzmir em­ni­yet mü­dü­rü olan YIL­MAZ ÇAPIN' dan .. Ken­di­si­ne ar­ka­daş­lar haber uçur­muş­lar.  Beni ora­lar­dan kur­ta­ran oymuş. Emek­li ol­duk­tan sonra SODEP' in ku­ru­cu­la­rın­dan­dı.
 Uzun yıl­lar CHP'de ça­lış­tı.​Hatta Mil­let­ve­kil­li­ği yaptı. 
--Vay be Osman amca. Ba­şı­na gel­me­dik kal­ma­mış..
--Bu vatan, bu mil­let için şimdi de aynı acı­la­rı hiç dü­şün­me­den yine ya­şa­rım ev­la­dım Ziya..
EVE­LAL­LAH.. ALNIM PAK .. ÖZÜM PEK…

Okunma Sayısı: 2370