Fotoğraf Albümlerini karıştırma günleri geldi.

Ailecek beraber olduğumuz, yılbaşlarında, bayramlarda sayfalarını karıştırdığımız, dijitalleşmenin hayatımıza girmesiyle beraber yıllarca unuttuğumuz fotoğraf albümleri yeniden hayatımıza girmeye başladı gibi.   
 Gençlik yıllarımızın fotoğraf albümlerini, pul veya kartpostal koleksiyonunu (albümünü) göstermek üzere 70'li yılların liselilerinin, arkadaşlarını davet etme esprisini hatırlamayan yoktur herhalde. Yaşamımızın izlerini taşıyan fotoğrafları,  mektupları ve posta kartlarının üzerinde yörelerin ve yılların izlerini taşıyan pulları dostlarımızla paylaşırken albümlerin sayfalarını çevirip, dedelerin ninelerin, amcaların, dayıların, anne ve babaların kimisi sararmış siyah beyaz fotoğraflarından renkli fotoğraflarında çocukluğumuzun izlerini arayabildik.
Arkadaşlarımızdan, tanıdıklarımızdan aldığımız kartpostallarla başka şehirleri, ülkeleri tanırdık, seyahate çıkma duygusu özlemlerle birlikte gezileri hayal etmeye başlardık içimizde. Özellikle yabancılar için gidilen yerden posta kartı göndermek bir gelenekti. Hem fotoğraf paylaşımı olur hem de pul biriktirenler için güzel bir imkân sağlanırdı dostların katkısı ile. Oysa günümüzde, dijital kameralardan fotoğrafların bilgisayarlara aktarılmasıyla hangi dosyaya yüklediğimizi aramaya başladık, içimizde silinme kaygısını taşıyarak.
Öğrencilik, askerlik ve yıllarımızı dolduran anılarımızı başka nerede bulabiliriz. Günümüzde Askerlere hafta sonu fotoğraf makinesi kiralayan iş yerlerinin, akıllı telefonlara yenildiği bir süreçten geçiyoruz. Arkadaşlarımızı akıllı telefonlardaki kayıtları paylaşmaya davet ettiğimiz günlerdeyiz. Pul koleksiyonu ise sadece PTT Pul Müzesi'nde kaldı.
 Fotoğraf Albümlü Günlere Dönüş....
Fotoğraf çekmeye başladığım ortaokul yıllarında tepeden bakılan körüklü Lycia marka bir makinem vardı. Makinedeki makara film bitince heyecanla Kadirli'deki Foto Abuzer'e makineyi götürüp filmin banyo edilip resimlerin çıkmasını heyecanla beklerdim. Foto Abuzer ' iyi olmayandan basmadım' deyip fotoğrafları gösterip fotoğraf çekme tekniklerini de anlatırdı, vakti olduğunda. İyilerin sayısının fazla olduğunu öğrendiğimde sevinirdim. Yine de heyecanla ilk çay bahçesine dalıp, zarftan çıkan resimleri defalarca incelerdik, arkadaşım Hacı Koçoğlu ile birlikte. Birbirimizi bazen eleştirsek de, sonunda albüme yerleştirmek için resimlerimizi paylaştığımızı unutmuyorum.
Günümüzde dijital kameralarla çektiğimiz fotoğraflardan beğenmediklerimizi silip, seçtiklerimizi dosyalayıp bilgisayarda kaydediyoruz. Çoğu zaman da seçmeden bilgisayara atıyoruz. Bilgisayarda bir yanlış tuşa basılması sonucu silinme, çay ya da su dökülmesi sonucu bilgisayarın çökmesi gibi nedenler bir daha çekemeyeceğimiz fotoğrafların yok olma tehlikesini bizlere yaşatıyor.  Böyle bir kazaya mahrum kalanlarımız, yedekleme yapıp yapmadıkları sorusuyla, cd ve flash gibi belleklere yöneliyor. Uzmanlar bu yöntemin de kaza riskinden tam koruyamadığını söylüyor. Hatta bir gurup bilim adamının bilgisayarlarda kaybolan fotoğrafları kurtarmak için hard diskleri için Alaska'da hava koşulları değişmeyen ortam yaratarak özel laboratuvar kurdukları medyada yer aldı.
Freud insanların psikolojik olarak sağlıklı kalabilmeleri ve mutlu bir yaşam sürmeleri için, geçmişteki yaşam evrelerinin birbirine sağlıklı bir şekilde bağlanmasının zorunlu olduğunu ifade eder ve yaşamımızın evrelerini birbirine bağlamada resimlerin yardımının çok büyük olduğunu belirtir. Bu yüzden olsa gerek, ailece oturduğumuz akşamlarda albümlerdeki resimleri karıştırmaya başlayıp birbirimize tanımadıklarımızı sorup hikâyelerini dinleyerek geçmişe uzanmak hüzünlü anlar yaşatsa da, farklı duygular yaşayarak mutlu hissederiz kendimizi. Geçtiğimiz günlerde ve de fotoğraflar arasında ortaokul, lise ve üniversite yıllarından başlayıp günümüze uzanan bir yolculuğu    yaptıktan sonra bu farklı duyguyu yaşadım.
Albümlerdeki fotoğraflarda dökülmüş çay, kahve ve su damlası resimlerde leke bırakıyor ama resimleri yok etmiyor. Bu yüzden olsa gerek, çekilen resimlerden önemli olanların cep telefonu ya da fotoğraf makinalarıyla çekilmiş pozların bastırılarak  albümler hazırlanır reklamları fotoğraf stüdyoları ve sosyal medyada sık sık görünmeye başladı. 
Genç kuşaklara kalıcı belgeler, fotoğraflar basılı olarak albümlerde yer almasıyla Freud'un dediği mutluluğu yaşatacak gibi…

Okunma Sayısı: 150