KARGI KOYUNUN KARGILARI. (2)

Foto : Şimdilerde, .bu koya adını veren ,  bahçelerin doğal çiti ve süsü  olan kargılarını  dahi yok etme yarışına girdiğimiz , teneke mahallesine çevirdiğimiz  K a r g ı - k o y u ..
  Ne zaman buralara yolum düşse. aklım 35-40 yıl öncesine kayar gider, fikrime  N e y z e n -T e v f i k  düşer..
"Nasıl geçti habersiz o güzelim yıllarım !"  şarkısının nağmelerini hecelerim..
Hadi bakalım.. 35-40  yıl öncesine gidelim..İçimizdekileri döktürü verelim..
1980.li yılların ortaları olmalı..Bizim bir zamanlar iğneden ipliğe her şeyin satıldığı Eleee'deki(Reşadiye)  goca dükkanda,Halamın gocası rahmetli Kemal eniştemle kurban bayramı falan olmalı ki..Mis gibi kavrulmuş kurban eti eşliğinde demleniyor,Türk sanat musikisinin ağır aksak makamlarında  dolanıyor, gırtlağımızı terbiye ederken 
Ve derken...
İçeriye elinde çantası ,kısa boylu tıknaz vücudlu , belek belek çakır bakışlı  ,kıvırcık kısa ,sarı saçlı Konyalı tipli bir herifceğiz girdi..
--Esselamün aleyküm gönül dostları.. dedi..
Kafamızda iyi yaa..
Abartılı bir şekilde temenna çakıp   ayağa kalktık.
Tanrı misafine  abartılı ve esprili bir şekilde mukabele edip ;
--Esselamün aleyküm ve rahmetullah  ya seydi (efendi)  dedik..
Yer gösterip,  çilingir soframıza diz çöktürdük..
Vallahi de billahi de  abartıya kaçmıyorum.. Anlattıklarım ve anlatacaklarım aynıyla vakidir..Azı yok  çoğu vardır..
Çilingir soframıza diz çöktürdüğümüz Tanrı misafirimiz  terbiyeli bir şekilde pozisyon değiştirdi..bağdaş kurup yer  soframıza yine kibarca yerleşti..
Usül erkan geriği hemen çay bardağının yarısına susuz rakı koyup,misafirimizin önüne sürdük..
--Hoş geldin yaa... S e y d i .. !
Soframızı şereflendirdin,muhabbetimizi renklendirdin.. " dedik..Kadehlerimizi usul ve erkan dairesinde  zarifçe ve nazikçe tokuşturduk..
İyice dikkat kesildim ki..
Tanrı misafirimiz Seydimiz kadehi  dudaklarına yapıştırdı ama ağzını büzdü.. rakı içeriye süzülmedi.. Dolu kadehini kibarca  önüne koydu..
--Davete icabet lazım..İçkiye küfretmeyiz ama içmeyiz.. Muhabbetinize iştirak  adab-ı usülden ,edeb-i  insaniyedendir !
gibi laflar etti..
Zaten kafalarımız iyiydi..Datça Maliyesinden emekli Kemal Kaya eniştem, eline ne geçerse okuyan, ilim irfan sahibi ,Osmanlıcaya az buçuk vakıf ağzı laf yapan     bir zat-ı muhteremdi..
Misafirimizin hal ve tavırları  eniştemin o kadar hoşuna gitti ki..
Telaşla yerinden kalkıp,yaş itibariyle kendisinden defalarca küçük ,nurlu yüzlü misafirin ellerinden öpmeye kalkıştı..
Adamcağız neye uğradığını şaşırdı.. 
---Mirim  ben basit ve mütevazi bir neyzenim..İstanbul, "G a l a t a - m e v l e v i h a n e s i'ndenim..Elimiz öpülmeye  layık değildir..Turabınız olayım  gönül koymayın !  deyince akan sular durdu..
Ağır mübarek kurban günü kısmet ayağımıza gelmişti..
Hey Allahım.. Nelere kaadirdin..
  Dinen ve manen keltoşça  Datça'da  Galata mevlevihanesinden bir neyzenin  işi neydi ?
Tanrı misafirimiz meramını yumurtladı..-Merakımızı giderdi.
--Memleketinize  , kargı koyundan kargı kesip,  ney yapmak ,ulvi ve kutsi ney sesinin zirvesine ulaşmak için geldim.. 
demesin mi..?
Daha sonra neler oldu.. neler..
Allah aşkına üşenmeyin
Lafımın gerisini dinleyin..(sürecek )
16-11-2025  Y.Ziya Özalp

Okunma Sayısı: 174