ŞEFAAT

     Değerli Dostlar !
      Bu haftaki yazımızda yanlış anlaşılan Kur'an kavramlarından birisi olan
     "Şefaat"  konusunu ele alacağız

     Sözlük manası, kökü  mastar olarak "çift yapmak, ikilemek" demektir. Buna
     göre şefaat, ikilemek başkasını da katmak manasına gelmek üzere  aracılık,
     arabuluculuk, eski dilde tavassut, iltimas, amiyane tabirle, torpil manası ifade
     eder. İlk cümlemizde de belirttiğimiz  gibi  bu kavram  en  yanlış  anlaşılan 
     Kur'an kavramlarından birisi  belki de birincidir.  Kur'an-ı Azimüşşan da bu
     manada yirmibeş civarında  ayete rastlarız. Bu ayetlerden belki de en fazla
     öne çıkanı lokomotif âyet diyebileceğimiz Zümer sûresinin aşağıda mealini
     vereceğimiz 44. ayetidir. Bu ayette aynen şöyle buyurulur.
     Birlikte kulak verelim.

    - De ki : şefaatin tümü Allah' a aittir. Göklerin ve yerin hükümranlığı O'nundur.
     Sonra yalnız  O' na döndürüleceksiniz.
     İnsanlar İslamla tanışmadan önce çeşitli isimlerdeki (Hubel,Lat,Menat,Uzza)
     putlara taptıkları ve bu taptıkları putların kendilerini Allah' a yaklaştırdıklarına
     inandıkları için, Kur'an bu konu üzerinde önemle durur.
     Buna örnek olarak ta Zümer sûresinin 3.ayetini göstermek mümkündür. Ayet
     bize bunu gayet net bir şekilde ifade eder. 
     Şöyle ki :

     -"İyi bilin ki halis din Allah'ındır. O'nu bırakıp ta başka dostlar edinenler " Biz
     onlara  sadece  bizi  Allah'a  daha çok  yaklaştırsınlar  diye ibadet ediyoruz"
     diyorlar. Şüphesiz  Allah, ayrılığa düştükleri  şeyler  konusunda  aralarında
     hüküm  verecektir. Şüphesiz  Allah  yalancı ve nankör  olanları  doğru yola
     iletmez"
     Aziz Dostlar !

     Konunun daha iyi anlaşılabilmesi için şefaat ile ilgili bir kaç ayet mealini
     aşağıda  birlikte hatırlayalım.

     Her namazın bitişinden sonra okunan çoğumuzun ezbere bildiği Ayet el
     Kürside ki 255. ayet bunu açıkca anlatır.
     - ....İzni olmadan O'nun katında kim şefaat edebilir.

     - Öyle bir  günden sakının ki , o gün  hiç  kimse  başkası  adına  bir şey
     ödeyemez. Hiç bir kimseden  her hangi bir şefaat kabul olunmaz, fidye
     alınmaz. Onlara yardım da edilmez. (Bakara : 48 )

     -Ve öyle bir günden sakının ki, o günde hiç kimse  başkası namına bir şey
     ödeyemez, kimseden fidye kabul edilmez, hic kimseye şefaat fayda vermez.
     Onlar hiç bir yardımda göremezler.(Bakara : 123 )
     Kıymetli Dostlar !

     Bu ve benzeri ayetlerin sayısı daha önce de belirttiğimiz gibi 25' i bulur.
     Bütün ayetlerde anlatılmak istenen ödülü ( Cenneti ) takdir eden makamın
     Allah olduğu, takdimin ise Allah'ın sevdiği sâlih bir kulu olduğu şeklindedir.
     Burada hafızalara kazınması gereken; yargılama esnasında, bir peygamberin,
     bir şehidin yahut ta başka birinin araya girerek onu kayırması, Cehennemlik
     iken Cennete gönderilmesinin sağlanması şeklinde olamayacağı konusudur.
     Onun içindir ki kendisiniveli diye nitelendiren birinin siz benim eteğime yapı-
     şırsanız ben sizi Cennete götürürüm sözleri asılsız ve geçersiz ifadelerdir.
     Şefaat kavramıyla, ne yaşayan ne de ölmüş olan peygamber ve velilerin şart-
     sız ya da kendiliklerinden Allah katında aracılık yapacakları konusundaki
     düşünce reddedilmektedir.
     Değerli Dostlar !

     Görülüyor ki bir kez daha özetlemek gerekirse; kimsenin kimse adına fayda
     sağlayamayacağı o büyük hesap gününde tek şefaat makamı her şeyin
     yaratıcısı olan O yüce Zül Celal dir. ondan bundan medet ummak, boşa kürek
     çekmekten, çölde serap görmekten başka bir şey değildir.
     Konumuzu küçük bir dua ile bitirelim.
     Rabbimiz ! yalnız Sana kulluk eder, yalnız Senden yardım dileriz.Bizi Senden
     başkasına kul eyleme! Günahlarımızı ört, tevbelerimizi kabul et, bizi bağışla ,
     bize acı , zir bağışlayacak tek makam Sen sin.Gaybın anahtarları Senin elinde
     olduğu gibi, şefaat kapısının anahtarları da Senin elindedir.Bizler bu şuura
     varanlardan eyle.
     Hoşça  kalın sağlıkla kalın aziz dostlar.

Okunma Sayısı: 169