SİYAH BEYAZ - HEBA EDİLEN ON BEŞ YILA, BEŞ YIL DAHA!

    Hani, bazen insanın içine, “geleceğe dair” bir karamsarlık duygusu çöker ya! İşte öylesine bir hal var bu gün bende. Avuçlarıma, şakaklarımı sıkıştır-mış şaşkın şaşkın düşünüyorum. Böylesine duyarsız-lığı, böylesine ilkesizliği, böylesine saygısızlık erozyonuna uğramışlığının, farkında olmadan! Veya bu durumları önemsemeden, yaşamını sürdürenlerle birlikte “bu gün nasıl bir yaşam standardını sağlayacağımızı veya gelecek kuşağımıza nasıl bir gelecek bırakabileceğimizi düşündükçe! Kahro-luyorum”
Sabahları sıcak bir ekmek almak için çıktığım sokağa, arkama takılan köpeğimin çevre kirliliği donanımlı sokaklarımızda meşgul olacak o kadar çöp çarık bulunuyor ki! Onlarla oynaşmaya, onlarla mutlu olmaya, fırsat buluyor! Ama düşünemediği, göremediği farkındalık gerçek! Üzerinde yürüdüğü “1980'den kalma petek desenli Anavatan döneminde döşenmiş parke taşlarının üzerinde hala yürüdüğü-nün farkında bile değil. Ama bu gerçeği görmek gerekmez mi?
Kamu hizmetlerinin; kent varoşlarından ilçemize göç eden, “ biz buraya ölmeye geldik, hizmete dair, geleceğe dair, bir beklentimiz yok. Datça'yı bu standartta koruyun yeter” diyen yazlıkçı kesime! Yaranmak için, onlara diyet borçlarını ödemek için, kendi halkının beklentilerini düşünme-yen, kendi halkının gelecek kuşaklarına çağdaş yaşa-ma şartlarını hazırlayamayan bir yönetim anlayış sahipleri! “kötüdürler! Tarih onları memleketine ihanet edenler sayfasına yazacaktır. 
Ülkemizde gelişmemiş demokrasinin boş-lukları içinde manevra ederek ahlak dışı yöntemlerle, gerçek yurtsever, haklının kutsiyetine inanmış, gerçek hizmet meraklısı, kişileri etik dışı yöntemlerle diskalifiye edip, halka “hizmetin yolunu” tıkamak o halka yapıla bilinecek en ağır haksızlıktır. On beş yılı aşkın bir süredir çevremizdeki emsal yerleşimlere göre, kentsel gelişme alanında, toplumsal refah artışı bakımından, mevcut değerlerimizin kıymet artışın-dan, sürekli halkın aleyhinde gelişmeler kayıt edil-miş, bu kötü gidişattan rahatsızlık duyan, itiraz eden-lere mahalle baskısı uygulanarak onları, kinle, bas-kıyla, ötekileştirerek, cezalandırıp, sindirerek, halkın hak arama cesaretini kırmışlardır.
Yolsuzluk, Kanunsuzluk, Usulsüzlüğün, tavan yaptığı bu dönemin aynı kadrolarının bir Kısımı; halkın yüzüne bakamayacak kadar kirlendik-lerini “halkın tepkisiyle” fark edince, kendi utanç-larıyla, kendilerini halktan soyutlayıp, yalnız yaşa-maya mahkûm olmuşlardır. Bir Kısımı ise; hala geçi-mini sağlayacak bir iş ve gelir kaynağına sahip olma-dan pişkinlik içine kamu kaynaklarıyla geçimini sağ-lamaya çalışmaktadırlar.   
                                      

Okunma Sayısı: 1029