ADIM.. ADIM. SYMİ (SÖMBEKİ ) DATÇA'NIN EŞŞEKLERİ (1)

Tek başıma  adanın tenha sokaklarına dalmış ,yokuş yukarı  dimdik merdivenleri adımlıyordum.
  Herkes kendi alemindeydi.
Bir tek meraklı bakışa rastlamadım.
Aniden Datçayı hatırladım.......!
Tek amacım en yükseğe   tırmanıp , Datçamızı  karşıdan seyredebilmekti..Çocukluğum  Sömbeki adasının   sisli görüntüsünü  Reşadiyedeki ata evimizin penceresinden merakla seyretmekle geçmişti.
 Yerleşim yokuş yukarıydı.Her yokuş merdivendi.
Ada halkının çoğu  her gün  bu merdivenleri   zoraki  adımlıyordu..
1980.li yıllarda buranın Avrupa'da niçin
 "En uzun ömürlü insanlar  adası  " seçildiği  daha iyi anlaşılıyordu.
Hergün  zoraki spor yapıyorlar, sağlık kazanıyorlardı.
Limandaki kafemsi-kahvemsi yerlerde  yaşlılarla sohbete bayılmıştım.
  Beni Sömbeki ile tanıştıran , Hasan (Çıplak) Kaptan  hararetli şekilde  beni yaşlılarla tanıştırıyor.. Geçmişin Sömbeki-Datça  ilişkilerini araştırmak için geldiğimi söylüyor, meraklılar daha da artıyor, sohbet koyulaşıyor,
Rumcayı ana dili gibi konuşan Hasan kaptan çevirmenlik yapıyordu.
Yaşlılardan biri  ;
--Datça'nın eşşekleri  meşhurdur. Onları biz pek severiz !  
deyince meraklı grup kahkahalara  boğuldu.
Doğrusu biraz bozulmuştum.
Hasan kaptan beni tamir etti.
--Alınma yahu.. dört ayaklı gerçek eşşeklerden  bahsediyorlar..
Ben  burada iki-üç yılımı geçirdim.Datçanın eşşekleri burada gerçekten meşhur ! 
deyince  ben de kahkahayı bastım.
Neden meşhurmuş bakalım.
Sonra anlatırım..
(sürecek )
27-10-2025  Y.Ziya Özalp

Okunma Sayısı: 362