AİLE HEKİMLERİ

Ba­şı­mı­za, gö­zü­mü­ze, di­zi­mi­ze bir ağrı girse ko­şa­rak ona gi­de­riz.
İla­cı­mız biter. Yetiş dok­to­rum deriz.
Aça­rız te­le­fon­la­rı so­rul­ma­ya­cak­la­rı bile so­ra­rız.
Bir gün olsun, bun­la­rın bir derdi var mı yok mu diye sor­ma­yız.
Bun­la­rın mo­ral­le­ri bo­zu­lur mu? Bu güzel in­san­la­rın si­nir­le­ri nasıl bu kadar sağ­lam ka­lı­yor, ka­la­bi­li­yor diye sor­ma­yız.
Adı üze­rin­de, Aile he­ki­mi.
Yani bizim he­ki­mi­miz.
Bu kadar iş yo­ğun­luk­la­rı ara­sın­da, bir de ko­ro­na­vi­rüs çıktı…
Yine ona da­nış­ma­dan, ona sor­ma­dan bir yere gi­de­me­ye­ce­ğiz,gi­de­mi­yo­ruz.
Ama gelin görün ki, bu güzel in­san­lar, maddi ve ma­ne­vi sı­kın­tı­lar çe­ki­yor.
Hatta dev­le­ti­miz, başka sağ­lık ça­lı­şan­la­rıy­la, Aile He­kim­le­ri­ni ayır­mış gibi.
Yok öde­nek­le­ri ke­si­lir, yok şu yok bu.
Benim dost­la­rım­dan is­te­ğim, bil­di­ği­niz,ta­nı­dı­ğı­nız, yet­ki­li yet­ki­siz, tüm yu­ka­rı­la­ra bu du­ru­mu du­yur­ma­nız.
Bizim kom­şu­muz­dur Aile he­kim­le­ri.
Bir Türk ata­sö­zün­de den­di­ği gibi” KOM­ŞU­NUN EŞEĞİNİ İKİ İSTE Kİ, ALLAH SANA DA BİR VERSİN….”
Tek­rar el­le­ri­niz­den öpü­yo­rum, güzel he­kim­le­rim.

Okunma Sayısı: 3001