BİR GENÇLİK ANISI (1)

-Mesudiye  ovabükü ..
Unutmam mümkün değil..1976  yılıydı.. Haziran sınavlarında Istanbul Hukuk Fakültesini zar-zor bitirmiş, İstanbul'a veda etmiş,  yorgun argın  Datça'ya dönmüştüm..
23-24 yaşlarındaydım..Gerçekten yorgun argındım..
O günleri yaşayanlar bilirler.
O zamanlar  Datça H i p p i  cennetiydi..Sırt çantasını yüklenen saçlı sakallı ,kirli paslı, ne bulduysa üzerine geçirmiş  kızlı-erkekli hippiler  soluğu gözden ırak, sakin sessiz Datça'da alıyordu..
 1976 yılı  Ağustos ayının ortaları mı neydi..
H i p p i.'liğin merkezi Himalayalardan  ,K a t m a n d u 'dan dönen Hollandalı yalnız seyahat eden  Hippi bir bayanla  tanıştım..
O da benim gibi kafasını dinleyebileceği-aradan neredeyse yarım asır geçti niye yalan söyleyeyim -Katmandu'dan getirdiği esrarını  korkusuzca tüttürebileceği sakin,sessiz deniz kenarında bir yer özlemindeydi..
Bizim rahmetli  g o c a - e ş ş e ğ e  atladık..Nöbetleşe ine-bine  akşam üzeri  Mesudiye,ova bükü koyuna vardık,.
Yorgun argın denize daldık..
O zamanlar buralarda in-cin top oynuyordu....
Sadece sahildeki tarlalarına yazlık  çardak kurmuş  üç-beş köylü   yaşıyordu..
Onlarında .. bütün gün bahçelerinde   çapa-kürek sallamaktan anaları ağlıyor, akşam oldu mu    çardaklarında uykuya çekiliyorlardı..
Yanımızda kamp malzemesi falan yoktu..
Bir de baktık ki...
Ova bükü koyunun  tam batısında kayalıklar arasında  sahilde tertemiz yataklar, çarşaflar..yorganlar..yastıklar..
İşte enteresan hikaye burada başlıyor..
Bu tertemiz yatak malzemeleri  deniz kenarında ne arıyor..?
Köylülerden sora soruştura öğrendim ki...
Bu geleneğin kökleri tarihin çok  derinliklerinde..
Tahminimce..  üç-dört  bin yıl öncesi Santorini adası yanardağları  lavlarının üzerine kabus gibi çöktüğü  ,halen daha esrarını koruyan  Girit adası ,Miken-Minos medeniyetlerine kadar uzanıyor..
Hadi bakalım... biraz meraklanın ...!  (sürecek)
04-09-2025  Y.Ziya Özalp

Okunma Sayısı: 266