BİR KUŞ HİKAYESİ..YA DA KUŞ YOKSA, AÇLIK VAR!

(Suriyeliler Türkiye’den Dışarı Kuş Kaçırıyorlarmış!)
Yıl 1959…Çin büyük bir kalkınma hamlesi başlatmış. Bunlardan birisi de tarımda
kalkınma. Mao ve ekibi, bunun için öncelikle tarıma zarar veren haşerelerle mücadele etmeyi
öne almışlar. Hatta adına “ Dört Haşere Kampanyası” denilen bir kampanya başlatmışlar.
Kurulan ekip, dört hayvan soyunun mutlaka yok edilmesi gerektiğini raporlamışlar. Bu
-Karasinek, Sivrisinek, fare ve Serçe…
Kampanya başlar başlamaz, halk tarafından serçelerin yuvaları dağıtılıp, yumurtaları
kırılmış. Daha sonra kuşlar için kapanlar, tuzaklar kurulmuş.
Bunlar da yetmemiş, kuşların gezdiği, görüldüğü yerlerde gürültüler çıkarılıp, zavallı
serçelerin inecekleri, barınacakları yer olmadığından çoğu yere düşüp ölmüş.
Bu yöntemin işe yaradığını gören Mao’nun ekibi, halka ücretsiz davul verip gürültü
çıkarmalarını bile sağlamışlar!
-Sadece Pekin ve Şanghay’da, üç günde yaklaşık bir milyar serçe öldürülmüş…
-İki sonunda kuş katliamı devam etmiş. Yaklaşık 2 milyar serçe yok edilmiş.
-1959 yılı sonlarına gelindiğinde, Çin’de neredeyse hiç kuş kalmamış.
-Radyolar, Televizyonlar, yazarlar bu katliamı desteklemişler, karşı çıkanlar da sessiz
Verimin artacağını bekleyen halk, hayal kırıklığına uğramış. Aksine pirinç verimi bile
Kuşları düşman belleyen Çinliler, bu kez asıl düşmanı görmeye başlamışlar; çekirgeler
Bir sürü önlem alınmaya kalkılmış, ama sonuç alınamamış.
Hiç sorgulamadan ekolojik dengeyi bozan, yöntemler büyük bir yıkıma neden
Çin’de büyük bir kıtlık sonunda, insanlar kitleler halinde ölmeye başlamış.
Bu dönemde iddialara göre Çin’de 30 milyonu aşkın insan ölmüş.
Bunun üzerine tekrar bir ekip kurulmuş, 4 kişilik ekip, Önce Sovyetler Birliği, daha
sonra da Kanada’yla ilişkiye geçmiş.
Bu iki ülkeden vagonlarla kuşlar getirilmeye başlanmış. 2 milyar serçe getirildiği
söylenir.
Ülkede serçe sayısı arttıkça, tırtıl ve çekirge sayısının azaldığı görülmüş.
1960 yılından sonra serçeler Mao tarafından korunmaya alınmıştır. Günümüze kadar
eski seviyelerine ulaştığı söylenmektedir.
Burada durup, ekolojistlerin bu konu hakkında ve günümüzde, dengeyi bozanlar için
yaptıkları şu değerlendirmeyi önemli görüyorum;
“ Mao’nun uygulamaya çalıştığı “serçe katliamı politikası” ekolojik dengede insan
eliyle yapılan iyileştirmelerin(!) en trajik örneği olarak tarihteki yerini almıştır…”
Bu tarihsel açıklamanın altına birkaç cümle eklemek istiyorum;
Türkiye’de son yıllarda kuşlar, kuş çeşitleri çok azalmaya başlamış. Hatta bu işi bilen
bir dostuma sordum;
-Datça’ya geleli yirmi yılı doldurdum. Yirmi yıl önce çok fazla kuş sesi duyardım, şimdi
neden bunları duyamıyorum deyince;
-Bunun birkaç nedeni var, birincisi kontrolsüz kullanılan tarım ilaçları…Tarım ilacı
kullanılıyorsa, etkisi geçene değin tarlalarda kuşları kaçıracak düzenekler yapılabilir. Bu da
birkaç kaç günlük iştir.
- Kediler…Müthiş kuş avcısıdırlar…Anadolu’nun her köyünde kediler. Köpekler
vardır. Ama sokak kedisi, sokak köpeği gibi bir tür yoktur! Her aile kedisini, köpeğini
doyurur. Datça’da yazın gelenler, kedileri kapılarında seviyorlar(!) köpekleri de öyle.
Bırakıp sokaklara gidiyorlar. Bu kediler çok hızlı üreyen hayvanlar. Belediyeler yeterli
kısırlaştırmayı yapmıyorlar, yapamıyorlar. Aç kalan kediler kuşları indiriyor mideye…
-Bunu önlemenin yolu, tarım ilaçları devletin etkili ve yetkilileri tarafından kontrollü
kullanılmalı
-Kediler sokaklardan evlere çekilmeli, evlerde beslenmeli. Yani aç bırakılmamalı.
-Doğanın dengesini bir kez bozarsanız, başka türler de kaybolabilir.
Suriyelilerin kuş kaçırması da dengeyi bozabilir. Birde ekolojik olarak bakalım
meseleye…

Okunma Sayısı: 246