BİZ YETMİŞLİKLER

Tüm olum­suz ta­raf­la­rı­nı ar­ka­da bı­ra­ka­rak 2023 yı­lı­nı ta­mam­la­dık, 2024 yı­lın­dan da 9 günü har­ca­dık ve geri kalan 356 gün. De­mek ­ki zaman de­di­ği­miz olgu biz­le­rin kont­ro­lün­de olan bir ­şey değil. Akıp giden bir nehir gibi, inen­le­rin bi­nen­ler ol­du­ğu bu trene dur­du­run inecek var demek şan­sı­mız­da yok.

Yet­miş ya­şı­nı de­vir­miş biri ola­rak, yeni yıl­dan te­men­ni­ler­de bu­lun­mak gibi bir an­la­yı­şa inan­ma­yı bı­rak­tım. Biz ne ya­pa­bi­lir­sek, ne be­ce­re­bi­lir­sek yeni yılda kar­şı­la­şa­ca­ğı­mız şeyde o dur. Bu ne­den­le lafla pey­nir ge­mi­si yü­rü­ye­ce­ği­ne kim ina­nı­yor­sa, bu­yur­sun yol ser­best.

Biraz geç ol­sa ­da, üret­me­den tü­ke­ten bir top­lum ol­ma­nın ce­re­me­si­ni ödü­yo­ruz. Mi­ras­ye­di mi­sa­li, ah keşke deme lük­sü­müz ol­ma­dı­ğı­na göre ,bugün ve ya­rın­lar için bir şey­ler üret­mek zo­run­da­yız. Hani güzel bir deyim var­dır: GENÇ­LER DÜ­ŞÜ­NEBİLSE, YAŞ­LI­LAR YAPABİLSE DİYE. Her Türlü ter­ci­hi­mi­zi yal­nız bugün için de­ğil­ de, ya­rı­nı­mı­zı da dü­şü­ne­rek yap­ma­lı­yız diye dü­şü­nü­yo­rum.

Hani ba­zı­la­rı­mız; Ce­hen­nem­de ateş yok­tur, biz onu ya­nı­mız­da gö­tü­rü­rüz DE­MEZ­LERMİ...!!!

Yerel yö­ne­tim için aday olan­lar, man­gal­da kül bı­rak­ma­dan üf­le­ye dur­sun­lar. 2024 yı­lın­da ül­ke­mi­zin ek­me­ği as­la­nın ağ­zın­da. Kay­nak bi­ri­ki­mi­miz de çok ye­ter­li ol­ma­dı­ğı­na göre, kılı kırk ya­ra­rak har­ca­ma yap­mak zo­run­da­yız. Üret­me­yen /katma değer ya­rat­ma­yan ya­tı­rım /har­ca­ma ter­cih­le­ri­miz­den epey uzak dur­ma­mız şart gibi.

Son yıl­lar­da bazı yerel yö­ne­ti­ci­le­ri­mi­zin ,ülke kay­nak­la­rı­na ek ola­rak ,ev­ren­sel kay­nak­lar­dan ya­rar­lan­ma yön­te­mi­ni kul­lan­dık­la­rı­nı gö­rü­yo­ruz. Buna en tipik örnek ESKİŞEHİR. Kü­re­sel hibe kay­nak­la­rın­dan azami de­re­ce­de ya­rar­lan­ma­sı­nı , bu­nu ­da akıl­cı bir yön­tem­le ikna ede­rek ha­ya­ta ge­çir­mek , ko­nu­yu iyi bilen/tah­lil ede­bi­len­le­rin işi. Bu ne­den­le yerel yö­ne­ti­me ta­lip­le­rin iş pek kolay değil. Kadro ve eki­bi­ni ku­rar­ken, sivil top­lum ku­ru­luş­la­rı n dan ya­rar­lan­ma­sı­nı bil­me­le­ri ge­rek­li. Çünkü ül­ke­mi­zin ka­de­ri so­rum­lu­luk/fa­tu­ra hep bir-iki ki­şi­ye ke­si­lir.

Dat­ça'­nın yer­le­şik/ tüm yı­lı­nı il­çe­de ge­çi­ren nü­fu­su­muz ol­duk­ça yaşlı. Her­  gün bir/iki bü­yü­ğü­mü­zü yi­ti­ri­yo­ruz. Göçüp gi­den­le­re rah­met­ler. Bu durum or­ta­day­ken, bir HU­ZUR-BA­KIM EVİ ge­rek­si­ni­mi neden kamu ta­ra­fın­dan göz ardı edi­lir. Ona­rı­mı/res­to­ras­yo­nu ya­pıl­mak­ta olan kamu bi­na­la­rı­nın bi­ri­nin bu hiz­met için dü­şü­nül­mez. Ana­ya­sa­mız­da Da açık­ça vur­gu­la­nan SOS­YAL HUKUK kav­ra­mı / an­la­yı­şı, yaşlı ku­şa­ğı­mı­zı kap­sa­mı­yor mu acaba..?

Ben yeni yıl­dan değil, bu ül­ke­miz­de ya­şa­yanla­rı­mız ­dan di­le­ğim, ak­lı­mı­zı ba­şı­mı­za top­la­yıp, daha fazla ça­lış­mak , üret­mek ve bir­bi­ri­mi­ze say­gı­lı ol­ma­mız­dır.

SAĞ­LI­CAK­LA....

Okunma Sayısı: 258