BÖ­LÜK PÖR­ÇÜK D A T Ç A

Bi­li­ne­nin ak­si­ne antik ve mo­dern çağ­lar­da Datça için dö­kü­len mü­rek­kep, dol­du­ru­lan sa­hi­fe­ler tah­min­le­rin çok üze­rin­de­dir..​Yaşa­dı­ğı­mız coğ­raf­ya­yı bir türlü be­nim­se­ye­me­di­ği­miz için araş­tır­mak ,gün yü­zü­ne çı­kar­mak zah­me­ti­ne kat­lan­mı­yo­ruz..
Bana göre Dat­ça­mı­zı en içten, en yü­rek­ten ,şi­ir­sel bir li­san­la an­la­tan ,dün­ya­nın bu ta­raf­la­rı­nın kara sev­da­lı­sı Ha­li­kar­nas ba­lık­çı­sı Cevat Şakir'dir..
1940.lı yıl­lar­da, de­ni­zin kı­zı­la bo­yan­dı­ğı bir gurup vakti ,çıl­gın dal­ga­la­rı yarıp aşa­rak Kni­dos'a gelip, yor­gun­luk­tan Kni­dos ha­ra­be­le­rin­de bir ta­pı­na­ğın av­lu­su­nun mer­mer­le­ri üze­ri­ne uza­nıp, yarı uy­ku­lu,yarı uya­nık es­ri­miş bir va­zi­yet­te ken­din­den geçen Ha­li­kar­nas ba­lık­çı­sı ,bakış ve ses­siz­lik di­liy­le Kni­dos ha­ra­be­le­ri ile ko­nuş­mak­ta­dır...
Kar­şı­sın­da ani­den yarı ger­çek- yarı düş, yarı cis­ma­ni yarı ru­ha­ni ,rit­mik ve folk­lo­rik dans­lar ser­gi­le­yen Kni­dos Af­ro­di­t'i be­li­ri­ve­rir.
Ha­li­kar­nas ba­lık­çı­sı­nın cid­di­yet, ma­su­mi­yet ve mer­ha­met fış­kı­ran mü­te­ces­sis(me­rak­lı) ba­kış­la­rın­dan et­ki­le­nen Af­ro­di­ti­miz ger­çek kim­li­ği­ne bü­rü­nür ve ken­di­si­ni ele verir. Dök­tü­rür de dök­tü­rür..​Ba­ka­lım neler söy­ler...
"...​Ben do­ğu­lu bir tan­rı­ça­yım..​Asur­lu­lar bana İŞTAR de­di­ler.​Fenike­li­ler bana "AS­TO­RET..​AS­TO­RET.." diye yal­va­rır­lar­dı. Su­ri­ye'de adım "ATAR­GATİS" oldu.​ Babilli­ler bana "BELİT-MELİTTA" diye ta­par­lar­dı."
"...İnsan olalı ve daha ön­ce­le­ri hep var­dım. Ben "AS­TAR­TE" yim.​ En derin hüc­re­niz­de ,her atom­da kay­na­yan hayat kay­na­ğı­yım.
HEPTİM VE HEP OLA­CA­ĞIM.."
"...​Bunun için ölüm­sü­züm. Benim geç­me­di­ğim yer yok­tur.​Ta­pı­nak olsun, duvar olsun, insan, hay­van, zin­dan, kule, saray, ordu..
Kı­sa­ca­sı bana yol ver­me­yen her­ şe­yi ölüm çiğ­ner ve bana yol açar."(Sü­recek)
Kay­nak:
Ege'den de­ni­ze bı­ka­rıl­mış bir çi­çek-Ha­li­kar­nas Ba­lık­çı­sı

Okunma Sayısı: 779