CAN BABAYLA TANIŞMAMIZ..

Bugün Can Yücel'in ölümünün  bilmem kaçıncı  sene-i devriyesi..
Can babayla  1989 yılında pekte tesadüfi olmayan bir şekilde tanışıp, on yıl  kadeh tokuşturmak şerefine nail oldum.
Onunla ilgili anılarımı ballandıra ballandıra anlatıp,topluma mal olmuş  bir şöhretin gölgesine sığınmak bayağılığına  düşmek istemem..Ama.. İlginç  tanışma faslımızı  anlatmadan geçemiyeceğim doğrusu..
1989 yılı yaz sezonu sonları falan olmalı..
Her zamanki gibi. çok durgun bir gecenin geç bir saatinde, Taşlık koyundaki göletin bitişiğindeki barın  göl kıyısındaki  terasında  elimizde gitar saz, kızlı erkekli üç-beş kafadar cümbür cemaat ince ince takılıyoruz..
Can babanın Datçaya yerleşmek istediğini duyuyoruz..Biliyoruz..
Bir de baktık ki.. Can baba göletin akan suyunun  duvarına tünemiş, başını uzatmış,   durgun sudaki aksini seyrediyor..
T a m a m " dedik.. "Birazdan buraya düşer.tanımamazlıktan gelelim..Bakalım ne yapacak ? "
Gerçekten geldi.. Bize belli belirsiz bir selam verdi Bara  oturdu çenesini eline dayadı..İçkisini yudumlamaya başladı..
Biz çaktırmadan inceden  irceden..onun hoşuna gideceğini tahmin ettiğimiz  şarkılar,türküler faslına başladık..
"Fikrimin ince gülü..."
"Görmek istersen denizi./yukarıya çevir yüzü/deniz gibidir gökyüzü  ..Aldırma .."
Can baba da çaktırmadan göz ucuyla bizi izliyor..
İkinci kadehten sonra dayanamadı..
Kara kara gözlerini bize dikti.....biraz kırılgan biraz  alaylı.. baktı.. baktı..
Keskin ve cevval  zeka işte..
"Ülen  inbeler..Beni tanıdınız.. tanımamazlıktan geliyorsunuz ! " dedi.. gevrek gevrek  güldü..
Aynı anda havalara fırlayıp, boynuna sarıldık..
Sabaha kadar fur patlasın.. çal oynasın..
Araya sıkıştırdığımız   doyumsuz sohbetlerin tadı hala damaklarımdadır..
Sabahın alaca karanlığında  dayanamadık..
"Biz seni eğlendirdik.. Hadi gari sen de bize bir dize döktür ! " dedik..
Yerinden şöyle bir doğruldu.. Alkol buğulanmasına uğramış Kara kara gözlerini gökyüzüne  dikti..Mırıldandı...
"Gökyüzüne  kara kara baktım..
 Gözlerim maviliklerle doldu.
Anasını avradını diktiğimin 
Bugün de sabah oldu  !" 
 dedi.. savruldu gitti..
Sağlığında  Can babanın ne  içkiciliğini bıraktık..ne sidikliliğini..
"Kel ölünce sırma saçlı, kör ölünce badem gözlü olur.." der eskiler..
Ama.. fakat ..lakin.. Can baba...
Sağlığında da.. sırma saçlı, badem gözlüydü..
Huzurunda saygı ile eğiliyorum Can baba..
Biz seni siyasi, edebi kimliğinle değil..İ n s a n i  kimliğinle sevdik..
Datça'nın sensiz tadı kaçtı..
Huzur içinde uyu...! 12-08-2025  Y.Ziya Özalp

Okunma Sayısı: 195