ÇÖPÇÜLER AŞK SÜPÜRMEZLER!...

            Dün gece çok aradım
    Aradım bulamadım
    Kör olası çöpçüler
    Aşkımı süpürmüşler.

    Erkin Koray'ın ünlü şarkısından bir bölüm. Bu zamana kadar hiçbir çöpçü kalkıp şunu demedi. Ya da akıl edemedi.
    -Biz aşkları da, aşıkları da süpürmeyiz be usta!”
    Ben de bu şarkıda açık aramak niyetinde değilim.
    Nur içinde yatsın, Erkin Usta, çöpçüler inanın ki, aşkı görselerdi, hatta kanadı kırık bile görseler. Bakımını yapıp süpürmezlerdi.
    Çöpçülerimizi , onların çektiklerini Ruhi Su-Sümeyra Çakır ne güzel anlatırlar. Anlatılan  bir zamanların Almanya'sındaki işçilerimiz(çöpçülerimiz) dir.
    Gün ışır ışımaz, alın yazımız parlar,
    Ne alın yazısı, el yazısı be!
Sökemeyiz ki biz, ilkokul aydınlığı bile gösterilmeyenler
    Biz, pis yöneticilerin mutsuz kişileri,
Süpürürüz yaban ellerin sokaklarını; pis el, pis yürek!
Sığmazken atalarımız güne yarına
    Düşmüşüm ben, düşmüşüm ben el kapılarına
    Ne duruyoruz be kardeş, aylık bin yeşil mark
    Varalım dağılalım kartal Anadolu'dan yeryüzüne
    Beyler altın uykularından uyanmak üzere,
    Haydi yollarını temizleyelim
    Al güneşten bile utanmadan; pis el, pis yürek
    Sığmazken atalarımız güne , yarına,
Düşmüşüm vay, düşmüşüm ben el kapılarına

Fazıl Hüsnü Dağlarca'nın “EL KAPILARI” şiirinden, Ruhi Su'nun bestesidir. Ben sadece küçük bir bölümünü aldım . Siz internette bunu mutlaka dinleyin. 

    Yaşar Kemal'in de bir çöpçü öyküsü vardır.
    Zamanında şimdiki gibi Özel Okullar yoktu. Zenginin de, fakirin de çocukları aynı okulda, aynı sınıfta okurdu.
    Bir gün, biraz varlıklı birinin çocuğu, çöpçünün çocuğunda kendi resim kalemlerini görür. Ve öğretmenine söyler.
    Öğretmen de, sorar:
    -Doğru mu diyor….?
               -Öğretmenim bunları bana babam getirdi. Ben almadım.
    Öğretmen çöpçüyle karşılaşıp durumu sorar;
    Çöpçü:
    -Öğretmenim, ben çöp toplarım. Bizler çöpleri atmadan biraz temiz çöp görürsek(galiba kuru çöp demek istiyor) Karıştırırız. O gün çöplerde bu boya kalemlerini gördüm.  Kızıma bakkaldan aldığımı söyledim. Durum budur. 
    Hikayeyi burada kesiyorum. Merak ediyorsanız kütüphanede var(Yaşar Kemal öyküleri) 
    Amacım, yeni hikaye anlatmak değil tabii . Günlerdir Datça'nın çöpünü, temizlik sorununu yazıyoruz, yorumlar yapıyoruz. Ama o çöpleri toplayanların birer insan olduklarını unutuyoruz.
    Daha önce yazdım, her çöpçü günde ortalama 1,5-2 ton arasında yük kaldırıyor. 
    Bence Datça'da yaz sezonunda daha fazla yoruluyorlar. 
    Bu dostlarımıza yardımcı gerekiyor. Onlara öykülerim helal olsun!

Okunma Sayısı: 125