DATÇA İHTİLAL­LER TARİHİ-27 Mayıs 1960 ih­ti­la­li (2)

27 Mayıs. Hür­ri­yet ve Ana­ya­sa bay­ra­mı kut­la­ma­sı..
Dik­kat edi­lir­se iş­ti­rak çok az. Çünkü mil­let hiç­ bir zaman bu bay­ra­mı be­nim­se­me­di.
12.​Eylül ​1980 de yine halk ih­ti­la­li (!) yapan ve 1970 'li yıl­lar­da sağda ve solda vu­ru­şan genç­le­rin bin bir par­ça­ya bö­lü­ne­rek ve bir ­bir­le­ri­ni kat­le­de­rek ik­ti­da­ra ge­tir­di­ği Kenan Evren pa­şa­mı­zın ül­ke­mi­ze tek fay­da­sı Mil­le­tin ara­sı­na nifak sokan 27 Mayıs ​Ana­ya­sa ve Hür­ri­yet bay­ra­mı­nı kal­dır­mak ol­muş­tur.
Bu ben ha­ki­rin şahsi gö­rü­şü­dür.
Yine resme iyice dik­kat­li ba­kı­lır­sa, sağ ta­raf­ta tam teçhizat­lı as­ker­ler... Tü­fek­ler el­ler­de NETEKİM (!)
Neyse.. Datça İskele ma­hal­le­mi­zin, yani ilçe mer­ke­zi­mi­zin 1960' lı yıl­la­rın baş­la­rın­da­ki bu acemi (!) ha­li­ni ve en üst­te­ki su de­po­su­nu gör­dük­ten sonra biz yine ço­cuk­lu­ğu­mu­za dönüp, Mil­le­ti ikiye bölen ve halen daha kin­le­rin nef­ret­le­rin din­me­di­ği 27 Mayıs 1960 ih­ti­la­lin­de Datça'da neler olup bit­ti­ği­ni, ha­tır­la­ya­bil­di­ği­miz ka­da­rıy­la an­lat­ma­ya devam ede­lim.
Kuş av­la­mak­tan ev­le­ri­mi­ze dön­dü­ğü­müz zaman bir de gör­dük ki..​Reşa­di­ye ma­hal­le­si asker kay­nı­yor­du. Baş­la­rın­da Kay­ma­ka­mın kü­lüs­tür ci­pi­ne bin­miş bir subay vardı. Ga­li­ba Enver Al­ba­yı­mız­dı. O za­man­lar üs­teğ­men rüt­be­sin­de olan As­ker­lik şu­be­si baş­ka­nı­mız..
Tam teçhizat­lı sün­gü­lü tü­fek­li as­ker­ler biz ço­cuk­la­rı ev­le­re kış­kış­la­dı­lar. ​Alış­ma­dı­ğı­mız bir olay­dı.. Bize bir çocuk oyunu gibi geldi. As­ker­ler ta­ra­fın­dan ko­va­lan­mak­tan ve kaç­mak­tan kor­kuy­la ka­rı­şık müt­hiş zevk aldık..
Rah­met­li babam beni ku­la­ğım­dan tutup eve soktu..
İ H T İ L A L O L M U Ş .. ne de­mek­se..?
Er­te­si gün uyan­dı­ğım zaman so­kak­tan güm­bür güm­bür marş ses­le­ri ge­li­yor­du. Re­şa­di­ye ma­hal­le­sin­de bir kaç ha­ne­de bu­lu­nan bü­yü­cek ka­sa­lı Radyo evi­mi­zin önün­de­ki mey­da­na otur­tul­muş, mil­let ba­şı­na top­lan­mış, yer­le­re bağ­daş ku­rul­muş ,her­kes me­rak­lı ve vakur bir şe­kil­de ha­ber­le­ri din­li­yor­du. ​Arada marş­lar ça­lı­yor­du.
Radyo son se­si­ne kadar açıl­mış, ban­gır ban­gır ba­ğı­rı­yor­du..
Biz ço­cuk­la­rın hak­kı­na da, uzak­ça bir yer otu­rup me­rak­lı ba­kış­lar­la olup bi­ten­le­ri iz­le­mek düştü.
Rad­yo­ya fazla yak­la­şa­mı­yor­duk.
Zira tokat en­se­miz­de pat­lar veya ku­lak­la­rı­mız çe­kil­mek­ten mo­ra­rır­dı..
Re­şa­di­ye Can­dır­ma ka­ra­ko­lun­da­ki as­ker­ler sün­gü­lü tü­fek­ler­le et­raf­ta kol ge­zi­yor­lar ama rad­yo­dan ha­ber­le­ri din­le­yen grup­la­ra pek ses çı­kar­mı­yor­lar­dı..
Ne de olsa ih­ti­lal halk için (!) ya­pıl­mış­tı..
İhti­la­lin ,Ame­ri­ka'­dan ümidi kesip, Rusya'ya ya­na­şan De­mok­rat par­ti­yi ik­ti­dar­dan uzak­laş­tır­mak için, ,Ame­ri­ka da eği­til­miş, son­ra­dan "Batı grubu" diye ad­lan­dı­rı­la­cak genç su­bay­lar ta­ra­fın­dan ya­pıl­dı­ğı­nı çok uzun yıl­lar sonra öğ­re­ne­cek­tik..
Ülke ger­çek­le­ri­ni , ül­ke­miz­de ya­şa­nan sos­yal-po­li­tik çal­kan­tı­la­rın perde ar­ka­sı­nı her zaman biraz geç öğ­ren­me hu­yu­muz var­dır..
Şim­di­ki nesil, 27 ​Mayıs 1960 ta­ri­hin­de ül­ke­miz­de neler olup bit­ti­ği­ni bile bil­mi­yor..​Hayır­lı­sı...(sü­recek)

Okunma Sayısı: 2652