DAT­ÇA­LI EŞ­ŞEK­LER­LE RÖ­POR­TAJ (8)

Beni çem­be­re alıp, teh­dit ve ha­ka­ret dolu söz­ler­le sor­gu­la­ma ve yar­gı­la­ma­ya alan eş­şe­koğ­lu eş­şek­le­re zı­va­na­dan çıkıp , efe­len­mem kar­şı­sın­da şaş­kın­lık­tan dona kal­dı­lar..
Benim Avu­kat ol­du­ğu­mu duyan - li­der po­zis­yo­nun­da­ki - eşşek başı bile tırs­mış, ürk­müş­tü..
Ne de olsa bin­ler­ce yıl­lık kö­le­lik ruhu gen­le­ri­ne iş­le­miş, Fıt­rat­la­rın­da olan se­si­ni yük­sel­te­ne karşı biat kül­tü­rü açığa çık­mış­tı...
Zayıf nok­ta­la­rı­nı ya­ka­la­mış­tım.. Mut­lak öz­gür­lük eş­şek­le­re ya­ra­ma­mış, da­ya­nış­ma ru­hu­nu za­yıf­lat­mış­tı..
Ga­li­ba ara­la­rın­da li­der­lik kav­ga­sı da baş­la­mış­tı..
Hiç bek­le­me­di­ğim bir anda ikiye bö­lün­dü­ler ..
Bir kısmı ben­den ya­nay­dı..​Ne de olsa ken­di­le­ri­ni ezen, büzen, düzen eski sa­hip­le­rin­den bir insan oğ­luy­dum,..
Ara­la­rın­da­ki kız­gın anır­ma­lar­la baş­la­yan ağız da­la­şı bir müd­det sonra kar­şı­lık­lı te­piş­me­ye, itiş­me­ye ka­kış­ma­ya dö­nüş­tü..
Arı yu­va­sı­na çomak sokup on­la­rı tah­rik etsem, belki de öl­dü­res­si­ye te­pi­şe­cek­ler­di..
Öz­gür­lük ve ba­ğım­sız­lık ruhu ge­liş­me­miş ,biat kül­tü­rü­nü özüm­se­miş , bir çoban ta­ra­fın­dan gü­dül­me­ye alış­mış ilkel eşşek top­lu­luk­la­rı­nı böl­mek, par­ça­la­mak, bir­bi­ri­ne dü­şür­mek ne kadar ba­sit­ti..
Yar­dım­laş­ma ve da­ya­nış­ma du­yu­la­rı ge­liş­miş, iyi­lik me­le­ği yaşlı ve genç eşek bir ta­ra­fa çe­kil­miş, üzün­tü içer­isin­de hem cins­le­ri­nin te­piş­me­le­ri­ni iz­li­yor­lar ve fır­sat bul­duk­ça araya girip , ayır­ma­ya ça­lı­şı­yor­lar­dı..
Bu kav­ga­dan, kar­ma­şa­dan is­ti­fa­de edip, ak­lı­mı kul­la­nıp ta­ban­la­rı yağ­la­ma­nın tam za­ma­nıy­dı..
Ne de olsa in­san­dım.. Fır­sat düş­kü­nüy­düm..(sü­recek)

Okunma Sayısı: 1983