DÜNYA KA­DIN­LA­RIN ESERİDİR.. (8 Mart Dünya Ka­dın­lar Günü)

Bil­di­ği­miz ka­da­rıy­la in­san­lık, hep ata­er­kil, yani erkek ege­men top­lum­lar­da yö­ne­til­di. Öyle ya­şa­dı.
Bu top­lum, soyun ba­ba­dan oğla iler­le­di­ği, er­kek­le­rin ege­men ol­du­ğu bir top­lum­du.
Oysa yakın za­ma­na kadar, bir ço­cu­ğun sa­de­ce an­ne­si bi­li­ni­yor­du. Öyle ki ör­ne­ğin, Ya­hu­di­lik an­ne­den ge­çi­yor, İsla­mi­yet'te ölüye tel­kin ve­ri­lir­ken(tal­kın) sa­de­ce an­ne­nin adı söy­le­ni­yor­du, anı­lı­yor­du.
Uzun uzun an­lat­ma­ya gerek yok, böyle bir ya­pı­lan­ma­da er­kek­le­rin ege­men­li­ğin­de, ka­dı­nın yeri eviy­di. Oraya hap­se­dil­miş­ti!
Ta­rih­çi­ler de ge­ri­ye bak­tık­la­rın­da evin içini değil, dış av­lu­yu, divan oda­sı­nı, savaş ala­nı­nı, par­la­men­to­yu gör­dü­ler.
Ka­dın­la­rın çocuk do­ğur­ma­sı, bü­yüt­me­si, aile­yi ye­dir­me­si, içir­me­si, giy­dir­me­si in­san­lık ta­ri­hi üze­rin­de bu kadar et­ki­siz miydi?Sal­gın has­ta­lık, açlık, ku­şat­ma, işgal, doğal afet gibi du­rum­lar­da aile­si­ni, ço­cuk­la­rı­nı ya­şat­mak is­te­yen ka­dın­dı. Bu di­ğer­le­rin­den önem­li değil miydi?
Ör­ne­ğin, Os­man­lı dö­ne­min­de İstan­bul ka­dın­la­rı­nın ekmek bu­lun­ma­dı­ğı za­man­lar­da so­kak­la­ra dö­kü­lüp, ten­ce­re –tava vu­ra­rak yet­ki­li­le­ri pro­tes­to etmek gibi bir adet­le­ri vardı.
Yine 1945'te Ame­ri­kan-Sov­yet iş­ga­li al­tın­da­ki Ber­lin'de vi­ra­ne­ye dön­müş so­kak­lar­da sa­de­ce ekmek, yemek ara­yan ,iş yapan ka­dın­lar gö­rü­lü­yor­du. (er­kek­ler ya ölmüş, ya da sak­la­nı­yor­du)
Gerçi tarih bo­yun­ca ka­dın­lar hiç­bir zaman ev­le­ri­ne ka­pan­ma­mış­lar­dı. Ama ulema ve vu­ke­la on­la­rı eve ka­pat­mak için neler neler ya­pı­yor­du!
Kadın ister emek­çi, ister ik­ti­dar olsun, ço­cuk­la­rı­nı ya­şat­mak için var­dır. Nasıl emek­çi kadın ço­cu­ğu­nu bü­yüt­mek için bin bir zah­met ve­ri­yor­sa, Os­man­lı sa­ra­yın­da da ka­dın­lar ev­lat­la­rı­nı ya­şat­mak için ent­ri­ka­la­ra ortak olu­yor­du!
Alt­mış yılı aşkın sü­re­dir şunu gör­düm hep; ka­dın­lar hep ya­şat­mak, er­kek­ler hep öl­dür­mek üze­ri­ne var­dı­lar, var olu­yor­lar…Ma­ale­sef ben de bir er­ke­ğim; ama ka­dın­la­rı ya­şam­la, er­kek­le­ri ölüm­le bağ­daş­tı­rı­yo­rum. İnan­maz­sa­nız bakın çev­re­ni­ze…
Bugün aynı ege­men yapı için­de­yiz. Ancak, artık ka­dın­la­rın evden çıkma dö­ne­mi baş­la­mış du­rum­da. Artık ta­rih­çi­ler bun­dan sonra hep ev­le­rin dı­şı­nı ya­za­ma­ya­cak, artık ev­le­rin içini de ya­za­cak­lar­dır. Böyle gün­ler uzak değil. Belki biz er­kek­le­ri de ka­dın­lar kur­ta­ra­cak!
Bu dü­şün­ce­ler­le 8 Mart DÜNYA EMEKÇİ KA­DIN­LAR GÜNÜ' nü kut­lu­yo­rum .

Okunma Sayısı: 7489