KARAVİDA

12 Eylül'ün ilk kışı Ankara'dan Ordu'ya ablamızı ziyarete gidiyoruz.
Meşhur 302 deyiz, Samsun'u geçtikten sonra Karadeniz'in hırçın dalgaların da  seyahat eden bir tekne gibiyiz, denize paralel olan yol bir aşağı bir yukarı denizin dalgalarındaki gibi bize sörf yaptırıyor, denizden biraz yükseldik mi hızla yağan kar,  deniz seviyesinde ise aynı oranda yağmur ve sürekli çalışan silecekler, silecekler silmeye yetiştiremiyor fasıla verdiği an Karadeniz'in köpüren dalgalarını görebiliyoruz, engin deniz Karadeniz. Karadeniz boğmak istiyor beni/ Boğmak istiyor beni/ Kanlı karanlık sular
    Nihayet Ordu'dayız, 50.000 nüfusu olan şirin mi şirin bir ilimiz, ertesi gün yine denize paralel yolda seyahatteyiz,  hedef Giresun, Topal Osman. Beyaz- mavi- yeşil bütün tonlar mevcut, dönüşte Ordu- Giresun yolunun 52. km sinde mola veriyoruz, orada yediğim et 43 yıl sonra hala damağımda.
   Köylü çocuğuyum etin en tazesini ve en güzelini yediğimizi sanıyordum, o eti yiyesiye kadar.
   90 Yılların başındayız, bizde sıcak denizlere inme sevdası geldi, tası tarağı topladık, Ege ve Akdeniz'e yola çıktık. Köyceğiz'deyiz, meşhur göl ve Dalyan, gölün bereketi, mavi yengeç ve tatlı su levreği. Bu kadar mı muhteşem olur, bu kadar mı güzel yapılır. 
  Ancak 6 yıl sonra Balıkaşıran'ı geçip Datça'mıza ulaşıyoruz. 10 gün Datça'dayız. 10 günde bir kez konakladığımız yerde denize girebiliyoruz, şaşkınız. Bu kadar güzel bir ortamda olmaktan sarhoşuz, ayrı bir Dünya, ayrı bir coğrafya, ayrı bir kültür.
  Bir gün Liman'da, bir gün Knidos'ta, bir gün teknede, bir gün Aktur'dayız. Tanrım bu ne? Bütün güzellikleri buraya mı verdiniz.
  -Deniz,
  -Doğa,
  -Tarih,
  -Gurme,
  -Kültür,
  -Güneş.
  İşte o an gördüm Karavida'yı. Datça sokaklarında balıkçıların önünde yapılan havuzlarda yüzüyorlardı.
   Scyllarides Lotus. Datça ve Akdeniz'in meşhur balığı- böceği.
Yine o sokaklarda gördüm Milano'lu İtalyanları.
Ertesi gün aynı grupla Aktur'da karşılaştık, bir kaçı kum midyesi topluyordu, kumları eşeliyorlar ve çıkan midyeleri torbalarına atıyorlar. Bunu nasıl pişiriyorsunuz diye sordum, spagetti ile dediler.
  Yıllar sonra İtalya'da Como gölündeyim. Orada gördüm Spaghetti Alle Vongole yani spagetti ve midyeyi.
  İlerleyen yıllarda biz Datça'ya abone olduk, artık kendimizi de Datça'lı olarak gördük, her geldiğimiz de farklı kültür, farklı coğrafya, farklı tarihin tadına vararak buraları yaşamaya çalıştık.
  Şu an
  -Artık kum midyeleri yok(çok az),
  -Artık Karavida yok,
   Ama
  -Deniz,
  -Kum,
  -Güneş,
  -Tarih hala var.
  -Hala şehir merkezinden denize girilebiliyor,
  -Hala kıyıları daha az işgal edilen bir bölge,
  -Hala Kızlan-Palamutbükü  gibi yerde tarım yapılıyor,
  -İyi kötü süt bulabiliyoruz, et bulabiliyoruz.
  -Şimdilik SUYUMUZda var.
    Ancak son kalanlara göz dikenler var.
    Villa Datça bölgesine son yapılan bir butik otel var, kıyılara göz dikmiş, kum zambağın yetiştiği kumsalı ahşap ile örterek kendine rant sağlamaya çalışıyor. Halkın denize rahatlıkla girebileceği yeri bir şekilde kapatmaya çalışıyor.
   Diğeri ise kıyıya duvar örüp resiflere zarar veriyor.
   -Yapmayın,
   -Bu turizm değil,
   -Bu yağma kültürü.
    Como'ya sahip İtalya'ya yılda yaklaşık 70 milyon turist geliyor.
Bizde de bu konuda olumlu gelişmeler var.
    Turizm bir kültürdür, doğal- tarihi güzellikler yanında sizin onlara sunacağınız ikramlar, yaşam biçiminiz ön plana çıkar.
    Biz;
   -Ne kum zambağımızı,
   -Ne Karavida'mızı,
   -Ne de kıyılarımızı yok etmeyelim.
   Sadece Afrodit'i görmeye gelen yüz binlerle ifade edilen ziyaretçi- turistlerin yaşadığı topraklardayız. Küçük çıkarlar peşinde koşup HALKI karşına alırsan hep birlikte kaybederiz.
    Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür/ ve bir orman gibi kardeşçesine…. dir diyelim.
Aklın yolu
   - Karavidaları,
   -Kum karideslerini,
   -Kum zambağını yaşatmadan geçer.
   Bunların yetiştiği alanlar, kıyılar ve kumsallardır.
Resifleri kırarak, kumları örterek onları yok etmeyelim.
Yoksa hepimiz yok oluruz.
    Scyllarides Lotusları unutmayalım.
    Pancratium maritimum lar yaşasın.
Sağlıcakla kalın Datça'lı olun.
Saygılarımla

11/03/2023

Okunma Sayısı: 978