KURTULUŞ'TAN KURULUŞA - ADSIZ NİNE(41)

Maraş'ın kurutuluşu için mücadele eden askerlerin başında, Kılıç Ali bulunuyordu.
    Kılıç Ali askerlerle birlikte bir er gibi savaşan bir komutandı. 
Şekerli Camii dolaylarında bulunan Kılıç Ali ve askerlerin yanına yaşlı bir kadın sokuldu. Askerler izin vermek istemeseler de, kadın illa göreceğim . Diye tutturdu. Askerler hiç değilse elindeki tenekeyi bırak da öyle git , dedilerse de dinletemediler. Direndi. Kılıç Ali'ye ulaştı.
    -Kılıç Ali Bey siz misiniz?
    -Evet, Valide Hanım bir emriniz mi var?
-Estağfurullah, size emrim olur mu? Bir küçük ricaya geldim. 
    -Buyurunuz, sizi dinliyorum. 
    Ninem sözlerini şöyle sürdürdü:
    -Görüyorum ki, karşı evdeki işgalciler sizi çok uğraştırıyorlar. Bir türlü oradan çıkaramıyorsunuz. Hem de can kaybı veriyorsunuz, veriyoruz. Kumandanım, onların ateş ettikleri  evin bitişiğindeki ev benim evimdir. Elini uzatarak, işte oradaki, pembe boyalı , ahşap ev. Babamdan yadigar kalma bir anıdır. Ama şimdi anının sırası değil. Eğer benim evimi yakarsanız, düşmanın sığındığı ev de tutuşur.İşte bunun için size bir teneke de gaz getirdim. Lütfen şu keseyi de alınız. İçinde birkaç altın vardır. Bu yakma işini kim yaparsa ona verirsiniz, evladım…
    Orada bulunan herkesin gözü nemlendi, Kılıç Ali dahil.
    Birisi bir tek söz söyleyemedi.
    Adını da söylemedi.
    Gaz tenekesini ve keseyi Kılıç Ali'ye veren yaşlı kadıncağız oradan sessizce uzaklaştı.
    Herkes arkasından bakakaldı…
    

Okunma Sayısı: 238