MESELEYİ MESELE OLARAK KABUL ETMEK

İsmini   burada   zikr etmeyeceğim , (sizler  tahmin    ediniz)   Devletimizin    yatırımcı   bir    Genel   Müdürlüğünden,inişli   çıkışlı    politim   hayattan ,ülkemizin   en  üst  Cumhurbaşkanlığı     görevini   yaparak     bu    dünyadan      göçüp    giden  ,geniş   hoşgörülü    kişiliği     ile pek çoğumuza   kendini     sevdirebilmeyi  başarmış   rahmetli   bir  devlet      adamının ,o   güzel    veciz  tanımı     aklıma     geliverdi;.   
MESELEYİ  MESELE    OLARAK    KABUL    ETMEZSENİZ,ORTALIKTA    MESELE    KALMAZ    derdi.

Birleştirici    ve toplumun   herkesimi     ile     barışık     kişiliğini   önemini    şimdi   daha    iyi    anlayabiliyoruz  Kendisine   tekrar   rahmetler  diliyorum.

EVET       gelelim   Datçamıza:

Biz    bu    ilçede    yaşayanlar    olarak, imar     ve  yapılaşma    çılgınlığımızın ,yarattığı  olumsuzlukları  ,   çirkinlikleri     sorun    olarak    görüp  kabul   etmezsek,bu  konuda    bir    sorunda    ortada   kalmaz.

Üretmeyen   bir  toplum   olduğumuzu ,hele  hele    gıda  üretiminden    uzaklaşarak,üretenleri  dinlemeden  ben  bilirim    zihniyeti    ile,  sorunları  masa  başında ,çözmeyi     seçenek   olarak    kabul    edersek,problemleri  kilim    altına    süpür verirsek, sorunda   bitmiş   olur.

Doğal   dengeyi   düşünmeden  ,SU     konusunda yarınlarda    oluşabilecek   olumsuzlukları   düşünmeden,  SONDAJ   yöntemini    çıkış   yolu   olarak   tercih    etmeye   devam    edersek, bu    günü  kurtarmayı    marifet   sayarsak,  ortada    sorun  kalır mı. ? 

Kabotajın   (1   Temmuz)   önemini ,gereğini ,   ulusal  /milli  anlamda  neyi   ifade    ettiğini  bilmiyor     anlamıyorsak,  deniz     ve  deniz     taşımacılığının   ne   sorun   olabileceğini     anlayabilirmiyiz.

Her   konuda   olduğu    gibi,Datçamızın    sorunları/meseleleri   ülkemizin   mikro   örnekleri.Yamalı  bohçaya  yama   tutmuyor.  Pansuman  tedbirlerle  meselelerimizi  yarınlara      ertelemek .kendimizi    avutmaktır.

Benden    söylemesi.

Sağlıcakla

Okunma Sayısı: 234