SONUNCU KÖY

Ya­şa­dık­la­rı­mız ve duy­duk­la­rı­mız kar­şı­sın­da belli bir ko­nu­yu tek­rar tek­rar yaz­mak zo­run­da ka­lı­yo­ruz. Belki de öğ­ren­me­nin ve far­kın­da­lık ya­rat­ma­nın uygun şekli budur.?Mer­ha­met gös­ter­mek; zor ve ça­re­siz du­rum­da olan bir can­lı­ya ve­ri­le­bi­lecek bir za­rar­dan, vic­dan mu­ha­ke­me­si ya­pı­la­rak vaz­ge­çil­me­si­dir. Diğer bir ifa­dey­le; fi­zik­sel, sos­yal, eko­no­mik, yasal veya ben­ze­ri açı­lar­dan güçlü du­rum­da olan bi­ri­nin: o anda ken­di­sin­den daha zayıf du­rum­da olan bir can­lı­ya zarar ve­re­bi­lecek du­rum­da ve ni­yet­te iken bu ka­ra­rın­dan; so­nu­cun ken­di­si için olum­suz­luk ya­rat­sa bile bu ni­ye­tin­den; akıl yü­rü­te­rek, vic­da­ni so­rum­lu­luk duy­gu­su ve ira­de­si ile vaz­ge­çe­bil­me ce­sa­re­ti­ni gös­te­re­bil­me­si­dir.Peki.! Bu cesur dav­ra­nı­şı; kim ve nasıl ka­rak­te­re sahip bir insan gös­te­re­cek­tir?Mer­ha­met kim­den bek­le­nir ? Bunun ce­va­bı­nı, ya­şa­mı­mız sü­re­si için­de ve bir şe­kil­de mut­la­ka öğ­ren­mi­şiz­dir. 

Mer­ha­met; güçlü du­rum­da olan, hukuk ve ada­let duy­gu­la­rı ge­liş­miş, ken­di­sin­den emin ve ce­sa­ret sa­hi­bi in­san­dan bek­le­nir. Çünkü; vic­dan­sız, ye­ter­siz ve aciz olan bir insan mer­ha­met gös­ter­me irade, ye­te­nek ve ce­sa­re­ti­ni de gös­te­re­me­ye­cek­tir.Fi­lo­zof Sc­ho­pen­ha­u­er, " İrade Fel­se­fe­si " adlı ese­rin­de; " Bütün can­lı­la­ra karşı hu­dut­suz bir mer­ha­met duy­gu­su­na sahip olmak, ah­la­ki iyi­li­ğin ve vic­da­nın, yani Erdem'in en kesin de­li­li ve te­mi­na­tı­dır. Ger­çek an­lam­da mer­ha­met­li insan, can­lı­la­rı korur. Er­dem­li bir insan; in­san­la­ra yap­tı­ğı zu­lüm­den daha çok, hay­van­la­ra yap­tı­ğı zu­lüm­den piş­man­lık du­yan­dır. " der.?Fi­lo­zo­fun da söy­le­di­ği gibi; in­sa­nı insan yapan en önem­li özel­lik­ler­den ikisi ; "Vic­dan " duy­gu­su­na sahip ol­ma­sı ve aciz du­rum­da olan can­lı­la­ra “Mer­ha­met” gös­ter­me­si­dir.Mer­ha­met gös­ter­mek; vic­dan­lı ol­ma­nın ma­ya­sı, güçlü irade ve ce­sa­re­tin de ka­nı­tı­dır.Yu­ka­rı­da ta­nım­la­ma­ya ça­lış­tı­ğı­mız bu duy­gu­lar, yani; “ Vic­dan ve Mer­ha­met ” uygar bir in­san­da mut­la­ka ol­ma­sı ge­re­ken en temel iki ye­te­nek­tir. 

Ne yazık ki, dün­ya­da ken­di­sin­den başka canlı ol­ma­dı­ğı­nı sanan kimi vic­da­nı kara ve aşırı ben­cil in­san­la­rın dav­ra­nış­la­rı yü­zün­den so­kak­lar­da ya­şa­mak ve yi­ye­cek­le­ri­ni mik­rop­lu çöp bi­don­la­rın­dan ça­re­siz­lik için­de ara­mak zo­run­da bı­ra­kı­lan, has­ta­lan­dık­la­rın­da veya kaza ge­çir­dik­le­rin­de kim­se­den yar­dım is­te­ye­me­yen, ken­di­si­ne ve yav­ru­la­rı­na acı­ma­sız­ca kötü dav­ra­nan­la­ra kar­şın­da ses­le­ri­ni çı­kar­ta­ma­yan bu dost­la­rı­mı­za, bı­ra­kın sahip çık­ma­la­rı­nı, mer­ha­met ve em­pa­ti gös­ter­me­de dahi acze düş­mek­te­dir­ler.On­la­rın; iha­net nedir bil­me­yen ko­şul­suz sa­da­ka­ti­ni, sevgi dolu yak­la­şım­la­rı­nı, size karşı duy­duk­la­rı gü­ve­ni, on­la­rı bakıp bes­le­yen ve sahip çıkan in­san­lar çok iyi bil­mek­te­dir. Sizin üzün­tü­nü­zü, se­vin­ci­ni­zi ve he­ye­ca­nı­nı­zı güçlü şe­kil­de alg­lı­yor ve si­zin­le pay­la­şı­yor­lar. Siz­le­ri fe­da­kar­ca ko­ru­ma­ya ça­lı­şı­yor ve ömür boyu ve­fa­lı bir dost olu­yor­lar.Çev­re­miz­de biz­ler­le be­ra­ber ya­şa­yan hay­van dost­la­rı­mı­zın; sev­gi­si­ni ve gü­ve­ni­ni ka­zan­ma be­ce­ri­si­ni gös­te­re­me­yen bir insan, in­san­la­rın; gü­ve­ni­ni de, sev­gi­si­ni de ka­za­na­maz. Hele hele say­gı­sı­nı. Asla..! 

 Önü­müz­de­ki çar­şam­ba gö­rüş­mek üzere hoşça kalın.

Okunma Sayısı: 670