ÜMİTSİZ OLMAMAK

Toplumun    ve  sivil  toplum  kuruluşlarımızın   üzerinde   durmadığı, gündemine    bile   almadığı  konulara  takılıpta,  ilçemizin   sorunlarından   kendimi    azat    etmeyi    hiç   düşünmüyorum. Hani    hep   duyarız    o   sevimsiz   tanımlamayı: BİZ   ADAM   OLMAYIZ   şeklinde   bir   mazerete   sığınmak ,bence  pek  hoş  değil.  Çözümünde   farklı   yöntemleri   düşünür    olabiliriz  ama, MESELEYİ   ÖNCE  MESELE  OLARAK  KABUL   EDELİM   diye   düşünürüm. Elbette   sorunları   (meseleleri) sorun   olarak  kabul    etmezseniz,   ortada   zaten   bir   mesele    kalmaz.   Öncelikle  sorunlarımızın    ihtiyaçlarımızın     neler   olduğunda   mutabık  olalım.
Şöyleki:
Örneğin  ilçemizin  yıllardır    sürüncemede   kalan   bir   liman   meselesi    vardır.Turist /yolcu  taşıyan   gemilerin   yanaşacak   bir   iskelesinin   olmaması.  Elbette    elzem  bir   ihtiyaç.  Ancak  en  modern  bir  tesisi  yaptınız, bunun   arkasını  doldurabilecek misiniz.  Gelenlere   ne  sunabilirsiniz.? Görsel  ,gastronomi   ,Antik   alanlara    ulaşım,tarihi    ve   doğal   çevre  düzenlemeleriniz   ne   hallerde. Bir   Arkeoloji/Etnografya   müzesine    sahip misiniz.?Konaklama    diyorsunuz,en   güzel  donanımlı   bir   oteliniz   bile   olsa,  kimler   niçin    gelir.? Elektrik  su    altyapı,ulaşım    ve   altyapı   sorunları yaşanıyorsa,size  kim  gelir.  Yerel   buraya   özgü neyiniz  var,acaba.?
Tarımsal   ürünlerden ,  Badem  ,Zeytin  albenisini de   maalesef   başka yerlere    kaptırdık.
Yıllardır    yazar   söyler   dururum:  Ülkemizde   olduğu    gibi,tarımdan   kopan, toprağı/çiftçiyi  öncelemeyen  tarımsal   tercihlerimizin  acısını   önümüzdeki    günlerde   çok çekeceğiz. Yapılaşmayı  kalkınmanın  lokomotifi  gibi    görmek bence  en  büyük   yanlışlarımızdan   biri.
Antik  dönemde  bir   bağcılık  merkezi   olmuş   olan  yapımadamız   ve  yöremiz,  bu ürünlerini   tüm  Akdeniz  havzasına KNİDOS   AMPHORALARI   ile  taşımış/ihraç   etmiş.Topraktan   kopmuş/  uzaklaşmakta   olan   üreticiler,  bu   alandan   artık   çooook   uzak.
Su  konusu   ise, ayrı   bir   yaramız.  Dünya   ısınıyor    ve  ülkemiz  kuraklaşıyor. Datça Mızda   bundan   payını    alacak elbette.
Tüm  bu olumsuzluklara   rağmen   ben ümidimi   muhafaza     etmeye   çalışıyorum.  Yetmiş   yaşından   sonra   Zeytin  üretmeye   çalışan  biri   olarak ,üreten    ve   üreticiye   önem   verileceğine     inanmak   istiyorum.
Böylede  olmalı    başka   çıkış   yok.
SAĞLICAKLA:::: 

Okunma Sayısı: 156