YİRMİ ALTI AĞUSTOS' tan 30 AĞUSTOS'A

Saat:2,30.

Kocatepe yanık ve ihtiyar bir bayırdır,

Ne ağaç, ne kuş sesi,ne toprak kokusu vardır.

Gündüz güneşin, gece yıldızların altında kayalardır.

Ve şimdi gece olduğu için

Ve dünya karanlıkta daha bizim DAHA YAKIN,

daha küçük kaldığı için

ve bu vakitlerde topraktan ve yürekten

evimize, aşkımıza ve kendimize dair

sesler geldiği için

kayalıklarda şayak kalpaklı nöbetçi

okşayarak gülümseyen bıyığını

seyrediyordu Kocatepe'den

dünyanın en yıldızlı karanlığını.

……………Düşündü  birdenbire kayalıklardaki adam

Kaynakları ve yolları düşman elinde kalan bütün nehirleri.

Kim bilir onlar ne kadar büyük,

ne kadar uzundular?

Birçoğunun adını bilmiyordu,

yalnız, Yunan'dan önce ve Seferberlik'ten evvel

Selimşahlar çiftliğinde ırgatlık ederken Manisa'da

geçerdi Gediz'in sularını başı dönerek.

Dağlarda tek tek ateşler yanıyordu.Ve yıldızlar öyle ışıltılı, öyle ferahtılar ki

şayak kalpaklı adam

nasıl ve zaman geleceğini bilmeden

güzel, rahat günlere inanıyordu

ve gülen bıyıklarıyla duruyordu ki mavzerinin yanında.birdenbire beş adım sağında onu gördü.

Paşalar onun arkasındaydılar.

O, saati sordu.

Paşalar"Üç ",dediler.

Sarışın bir kurda benziyordu.

Ve mavi gözleri çakmak çakmaktı.

Yürüdü uçurumun başına kadar,

eğildi, durdu.

Bıraksalar İnce, uzun bacakları üstünde yaylanarak ve karanlıkta akan bir yıldız gibi kayarak

Kocatepe'den Afyon ovasına atlayacaktı…

Sonra.Sonra. 30 Ağustosta düşman kuvayi külliyesi imha ve esir olundu. 

Esirler arasında General Trikopis:

alaturka sopa yemiş bir temiz ve sırmaları kopuk firenk uşağı…

Yaralı bir düşman ölüsüne takıldı Nureddin Eşfak'ın ayağı.

Nureddin dedi ki:"Teselyalı Çoban Mihail."

Nureddin dedi ki: "Seni biz değil, buraya gönderenler

öldürdü seni……..”

Nazım Hikmet Ran (Kuvayi Milliye Destanı)

Bu yazının devamında 31 Ağustos'tan 9 Eylül'e kadar olan bölümü de yazacağım…