ZORU BAŞARAN EKİP (3)

Ekip Çalışmasının RuhuKemer ile Kalkan arasındaki haftalık turumuz rutin şekilde devam ediyordu. Ancak bazı durumlarda, Kalkan Limanı’nın teknemiz için küçük olması ve Kaş ile arasındaki mesafenin zorluk yaratması nedeniyle, Kalkan’a gitmekten vazgeçiyorduk. Bu kararı misafirlerimize önceden açıklıyor, gerekçe olarak da hava koşullarını gösteriyordum. Aksi takdirde, tur programına göre bilet almış bir yolcu, uğranmayan durak nedeniyle şikâyetçi olabilirdi.Kaş Limanı ise, günlük gezi tekneleri ve dalış turları yapan tekneler nedeniyle çoğunlukla dolu olurdu. Ancak limanda işletmesi bulunan, çalışkanlığıyla Kaş ekonomisine ve turizmine büyük katkı sağlayan, tanımaktan onur duyduğum Smiles Restoran’ın sahibi İsmail İnan ile irtibat kurarak limandaki durumu önceden öğrenirdim. İsmail’in liman görevlileriyle olan yakın ilişkisi sayesinde, dar ve küçük olan Kaş Limanı’nda manevra yapmakta zorluk yaşamazdık.Hangi tarafa yanaşacağımız önceden bildirildiğinden, personelim de hazırlıklarını buna göre yapardı. Bu karşılıklı bilgi alışverişi sayesinde, limana girerken hem liman personeline hem de çevredeki insanlara saygı gösteren davranışlarda bulunurduk. Çağrışım yapabilecek ve iplerde asılı olan tişört, şort, bikini ve havlular toplanır, teknemizin dış görünüşü düzenlenerek estetik bir hale getirilirdi.Tüm personel komutlarımı sadece el işaretleriyle aldığı için, bağırmaya, klakson çalmaya ya da ıslık kullanmaya gerek kalmazdı. Sessiz bir uyum içinde anlaşırdık. Personelden biri hoparlörleri davlumbazın üzerine yerleştirir, ses sistemini ayarlardı. Yüksek sesle çalınmak üzere Vangelis’in “Conquest of Paradise (1492)” adlı CD’si hazırlanırdı.Kaş Limanı’nın ağzına geldiğimizde müzik başlatılır, uygun bir şekilde manevra yapılırdı. İlk parçanın sonunda kıç halatlarımız da bağlanmış olurdu. Bu sırada yüksek sesle çalan müzik de kapatılırdı.Her Kaş’a girişimizde, liman çevresindeki kafe ve restoranların müşterileri yerlerinden kalkar, bizi izlerlerdi. Bu görsel ve zarif yanaşma, teknedeki misafirlerimizi onurlandırdığı gibi, çevredeki insanların da alışık olmadıkları bir manzaraya tanıklık etmelerini sağlardı.Bu tutumumuz, bana ve ekibime diğer tekne kaptanları ve personeli arasında ayrıcalıklı bir konum kazandırırdı. Teknemde bulunan misafirler de, kendi aralarında ve yan teknelerdeki yolcularla sohbet ederken bizden övgüyle bahsederlerdi.Aradan 25 yıl geçmesine rağmen, hâlâ Kaş-Kekova bölgesinde liman giriş çıkışlarımız konuşulmaktadır.Denize gönül vermiş tüm deniz emekçilerine sevgi ve saygılarımla… 2 Ağustos 2025, Kos Adası

Okunma Sayısı: 300