HAYVAN SEVERLİK VE İÇİNDEKİ ÇELİŞKİ

Nami TEMELTAŞ & Misafir Yazar

Hay­van ba­rı­na­ğın­da işe baş­la­ya­lı 8 ay olu­yor. İş için gel­di­ğim, son­ra­sın­da yap­tık­la­rım iş ol­mak­tan çıkıp gö­nül­lü­lük te­me­li­ne otu­run­ca da beni dü­şün­ce­le­ri­me kadar de­ğiş­ti­ren sü­re­cin içine dal­dım.
Hay­van sev­gi­mi ge­liş­ti­ren bu süreç, insan ola­rak yaşam alanı bı­rak­ma­dı­ğı­mız bu can­lı­la­ra borç­lu ol­du­ğu­mu­zu da öğ­ret­ti.
De­ği­şen dün­ya­ya bakış açı­sın­dan biri üze­ri­ne dur­mak is­ti­yo­rum.
“Vegan, ve­je­ter­yan veya başka ifa­de­ler­le ad­lan­dı­rı­lan, hay­van ve ürün­le­ri ko­nu­sun­da has­sas­lı­ğı vur­gu­la­yan yaşam tarzı ile hay­van se­ver­lik ara­sın­da bir bağ ol­ma­lı mı?” so­ru­su­nu sor­ma­ya baş­la­yan bir sü­re­cin içe­ri­sin­de­yim.
“Hay­van se­ver­le­rin hay­van ve ürün­le­ri­ni tü­ket­me ko­nu­sun­da nasıl bir tavrı ol­ma­lı?” ko­nu­sun­da­ki dü­şün­ce­le­ri­mi or­ta­ya koy­ma­ya ça­lı­şa­ca­ğım.
Bu yazı, bir be­lir­le­me yap­mak için değil, konu hak­kın­da in­san­la­rın dü­şün­me­si­ni ve ko­nu­nun tar­tış­ma­ya açıl­ma­sı­nı sağ­la­mak ama­cıy­la ya­zı­lı­yor.
Köpek seven bir in­sa­nın kuzu eti ye­me­si, kedi bes­le­ye­nin tav­şan ye­me­si, kuş bes­le­ye­nin bıl­dır­cın ye­me­si bana garip gel­me­ye baş­la­dı, ne­den­se!
Hay­van­la­rı sevip on­la­rı ko­ru­ma al­tı­na alan, on­la­rın daha hu­zur­lu ya­şa­ma­la­rı için ça­lı­şan, has­ta­lan­dık­la­rın­da te­da­vi et­ti­ren, ya­ra­lan­dık­la­rın­da ağ­la­yan bir in­sa­nın başka bir hay­va­nı veya onun ürü­nü­nü ra­hat­lık­la ve dü­şün­me­den tü­ke­te­bil­me­si­ni an­la­ma­ya ça­lı­şı­yo­rum!
Daha çok para ka­zan­ma hırsı ne­de­niy­le, hay­van ve hay­van ürün­le­ri­ni pa­zar­la­yan­la­rın, hay­van­la­ra nasıl dav­ran­dık­la­rı­nı bil­me­yen yok.
Ta­vuk­la­rın yaşam alan­la­rı, kı­pır­da­ma­la­rı­na bile mü­sa­ade et­me­yen ka­fes­ler ve bu ka­fes­ler içe­ri­sin­de ya­şam­la­rı­nı tü­ke­ti­yor­lar!
Büyük ve kü­çük­baş hay­van­la­rın ta­ma­mı, ha­re­ket öz­gür­lü­ğün­den yok­sun bı­ra­kı­la­rak daha fazla kilo al­ma­la­rı­nı sağ­la­yan sis­tem­le bes­le­ni­yor­lar!
Ku­zu­lar, bir ya­şı­nı gö­re­mi­yor­lar!
Bu­za­ğı­lar, biz içe­lim diye an­ne­le­ri­nin ken­di­si için üret­ti­ği sütü içe­mi­yor­lar!
Tüm besi hay­van­la­rı­nın du­ru­mu ben­zer ve et­le­ri için öl­dü­rül­me bi­çim­le­ri ise nor­mal bir in­sa­nın kabul ede­me­ye­ce­ği vah­şi­lik­te!
Hay­van sev­me­yen­le­ri an­la­rım ama hay­van seven bir in­sa­nın bütün bun­lar­dan ha­ber­li ol­ma­sı­na rağ­men hay­van ve hay­van ürünü tü­ket­me­si­ni an­la­mam, ba­rı­nak­ta ge­çir­di­ğim her­gün git­tik­çe zor­la­şı­yor.
Baş­lan­gıç­ta etçil ol­ma­yan in­sa­noğ­lu­nun, buzul çağ­la­rın­da zo­run­lu­luk­tan do­la­yı et tü­ket­me­ye baş­la­ma­sıy­la de­ği­şen sin­di­rim sis­te­mi et tü­ket­me­si­ne izin ver­miş ola­bi­lir!
Bu, hay­van seven bi­ri­nin et ye­me­si için ma­ze­ret ol­ma­ma­lı ki ben işin o ta­ra­fı­na değil, sevgi ve vic­da­ni bo­yu­tu­na ba­kı­yo­rum.
Et ve hay­van ürün­le­ri tü­ket­me­den de ya­şa­nı­la­bi­le­ce­ği­ni bil­me­mi­ze rağ­men, bir de üs­tü­ne üst­lük hay­van se­ver­lik dam­ga­sıy­la ya­şar­ken, yi­yecek alış­kan­lık­la­rı­nı de­ğiş­tir­me­yen­ler ko­nu­sun­da ra­hat­sız­lık duy­mam çok doğal!
Ben vegan veya ve­je­ter­yan de­ği­lim.
Et tü­ke­ti­mi­mi sı­fır­la­ma­ma rağ­men henüz süt, pey­nir ve yu­mur­ta tü­ke­ti­yo­rum ama bu dü­şün­ce­le­rin ver­miş ol­du­ğu ra­hat­sız­lık için­de ve bu tü­ke­ti­mi­min çok sür­me­ye­ce­ğin­den de emi­nim!
So­ru­na vic­da­ni bo­yu­tuy­la bak­tı­ğım­dan do­la­yı, yeme alış­kan­lı­ğı­mı, hay­van­la­rın ya­şam­la­rı­na mal ol­ma­ya­cak şe­kil­de dü­zen­le­mem ge­rek­ti­ği ko­nu­sun­da kafam net­le­şi­yor.
Hay­van­la­ra ya­pı­lan ezi­yet­le­re, iş­ken­ce­le­re ve on­la­rın ya­şam­la­rı­nı kay­bet­me­le­ri­ne ortak olmak is­te­mi­yo­rum.
Ol­ma­ma­lı­yım. Ol­ma­ya­ca­ğım da!
Hay­van sever dost­la­rı­mın da bu ko­nu­yu en azın­dan ken­di­le­ri­ne dü­rüst ola­rak dü­şün­me­le­ri­ni, ken­di­le­riy­le tar­tış­ma­la­rı­nı ve vic­dan­la­rı­nı yok­la­ma­la­rı­nı is­ti­yo­rum.
Hay­van se­ver­lik sa­de­ce kedi, köpek, kuş veya başka bir hay­va­nı bes­le­mek de­ğil­dir, ol­ma­ma­lı­dır!
Hay­van se­ver­lik, do­ğa­da­ki bütün hay­van­la­rı sev­mek, ko­ru­mak, des­tek olmak, yaşam ka­li­te­le­ri­ni art­tı­rıp rahat ya­şa­ya­bil­me­le­ri­ni sağ­la­mak­tır, böyle de ol­mak­tır.
Köpek öl­dü­ğün­de, öl­dü­rül­dü­ğün­de salya sümük ağ­lar­ken, diğer ta­raf­ta başka bir hay­va­nın ezi­yet gö­re­rek ya­şa­ma­sı­nı sağ­la­mak, ölü­mü­ne neden olmak, o pa­za­rın müş­te­ri­si olmak, hatta on­la­rı yer­ken do­yum­suz zevk almak çok büyük çe­liş­ki ki bu çe­liş­ki­yi an­la­mam müm­kün değil!
Ken­di­si­ne hay­van sever kim­li­ği almış her in­sa­nı bu ko­nu­da ciddi an­lam­da dü­şün­me­ye davet edi­yo­rum.
Ya tüm hay­van­la­rı (asa­lak­lar hariç) sever, korur, ya­şa­tı­rız, ya da omuz­la­rı­mı­za tak­tı­ğı­mız hay­van sever apo­let­le­ri söker, ra­hat­ça hay­van ve ürün­le­ri­ni tü­ke­ti­riz.
Bunun orta yolu olmaz, ola­maz, ol­ma­ma­lı.
Ya da ya­nıl­dı­ğım ko­nu­sun­da ikna ol­ma­lı­yım, ikna edin!

Okunma Sayısı: 5352