İLGİLİ  MAKAMA

Mevsim   olarak    yavaş  yavaş  kış mevsimine     giriyoruz.Arada   bir  kışa  sürelerle  tanışmayla   müşerref    olduğumuz  yağmur    geçişleri   ,zaten    az   olan   zeytin   mahsulüne    inşallah   yarar.  Ancak    elbette   çoooook   yetersiz.  Bir   önceki   yıla    göre   daha    iyi    geçmiş   olan    geçen   yılki  yağıştan    daha    fazlasına    ihtiyaç    var   elbette.  Badem ürününden   yüzü     gülmeyen  üreticilerimiz   ,inşallah   zeytinle    avunur.!   Öyle    görünüyor ki,;  tarımla   hayatını     sürdürmeye   çalışanlarımızın   ümidi   havaya /yağmura   kaldı.

Sevgili  dostum    ve  Datça'nın  yerel  EVliya    Çelebisi/  Herodotus'u    Av. Ziya   ÖZALP in     Sömbeki   (Symi) gözlemleri ,hepimizin ilgisini    çekmiştir    umarım. Benim    için pek  yabancı    olmayan   bu  komşu     ada   yerleşimi,insanları   Datçanın  benzeri    gibidir.  Seksenli   doksanlı   yıllara   kadar  bizler    için   çooook   uzak    ve  yabancı   olarak  algıladığımız  bu   insanların   bizlerden    pek    farkı   olmadığını  görüyoruz .Her   iki  tarafta   bir  hayat   mücadelesi    içinde.Benim  bu   köşede yazdığım    gibi, (yirmi  küsür  yıl   öncesi) onlar   Atinaya  ne  kadar    uzaksalar ,  bizler de   Ankaraya  o  kadar   coğrafi   olarak     uzağız.İki  yakada  insanları  birbirini ,aralarına   

 kimseleri  koymadan  ,birbirlerini    anlamaları   o kadar   kolayki,dil/din ortaklığına     gerek  bile  kalmıyor.On   yıl   önce  kaybettiğimiz   rahmetli   Süleyman   Badal   ağabeyimizin   vefatını  ,yıllar   önce     küçük  bir   çocukken   onu   evinde   bir    aya   yakın   misafir   ettiği   Sömbekili   Kaptan  Vasil  (yamuk  burun   Vasil)   e   haber   ettiğimde , onun   hüngür  hüngür    ağladığını  bizzat  yakından  tanıdığım   bir  dostum   anlatmıştı.

Kısaca  bu   coğrafyanın     insanlarının   birbirine    ihtiyacı  var.O   nedenle  Datçamızın   serbest bölge/liman   olabilmesi    için  yaptığımız   çabalar,Gümrük   Birliği  nedeni    ile  unutuldu    gitti.Tabiki     karşı  ülkenin  bir  AB  üyesi   olması  ,ülkeler   arası    siyasi   ayrışmaların   sıkıntılarını  bu   iki   ülkenin insanları  çekiyor    elbette.

Sevgili   Ziya'nında  bizzat   şahit   olduğu    gibi, yeterli   bir  limanın  olmaması,şimdiki  ilçe  merkezimize   Knidos a   olan    uzaklığı .daha   çok   bizlerin    çözmesi    gereken   sorun.  Nasıl  bu   sorunu   halledebiliriz derseniz, oturup  düşüneceğiz    ve   bunu   yasal  çerçeve    içinde   bir   yol   bulacağız.

Defalarca   yazdık , söyledik,önerdik  ;  İlçemizin  bir Müze   gereksiniminin   hatta   bunun  ,Arkeolojik/Etnografik  ortak   teması  vurgulansın  dedik.Ancak  ne  duyan    var ,nede    ne  diyorsun  diye   soran.  Hatta   bunu   Reşadiye   Mahallemizde  , küçük   bir  KENT   BELLEK  MERKEZİ     olarak    başlatalım,Restoresi   yapılmış halen  tekrar   bakım   onarım   bekleyen  Hızırşah   Kültür   Evi/Kilise  bahçesini de  değerlendirelim  önerimize    kulak    verende   yok    elbette.Kargıdaki  küçük   ŞAPEL   ise  kaderine  terk.

Sevinilecek   bir   olay    ise: Eski  DATÇA    mahallemiz  ,yanlışı  doğrusu   eksiği de   olsa,halkımız  tarafından  bir  AÇIKHAVA  müzesine    evrilmekte. İnsan   elbette  kamuyu    arıyor. Bu   arada   bu  mahallemizin  PAPAZ    BAHÇESİNDE  ki   konutlar   arasına  sıkışıp  kalan  DOLAP   KUYUYU     gözü   arıyor. İNŞALLAH      burasıda   imar   rant  iştahının    altında   yok   olup kaybolmaz.

Bu   arada ;Babayanı   mevkiindeki   TAŞ   KÖPRÜ , tüm tarihi   yorgunluğuna  rağmen ,inşaat   molozları    altında yüzeye   çıkmayı    bekliyor.   Çevresindeki    çeşme     ve  yalakları     ile   Musalla    taşı   üzerini  inşaat    molozları   çoktan    örtmüş.  Bu  mekanı   düzenleyerek    gün  yüzüne   çıkartmaya  can   atan   sevgili   iş   adamımız   Sadık   USLU bir  kamu  biriminin     ilgisini   bekler.Sahi    ilçemizde   böyle  Datçamızı    sevenlerinde   bulunduğunu    öğrenmiş   olmak    SEVİNDİRİCİ.   Kendisini     ayakta    alkışlıyorum,

İlçemizin     İSİM   GÜNÜ     olarak    anılmasını  /hatırlanmasını   bekleyenlerin    sayısı    epey   artmakta.04  Aralık   1933      tarihi   neki     şurada  birkaç   sene   sonra   YÜZ   YAŞINA  BASMIŞ      olup    gidecek  ,hatırlayanlar    için,!!!

İkinci   yüzyılını    bilmem  görürmüyüm   ama,ben   yinede    ilçe mi     /Datça Mı ve    ELBETTE   MEMLEKETİMİ   /CUMHURİYETİMİ   ÇOOOOOOK     seviyorum,Kuranlara/bizlere   hediye    gibi   bırakanlara    MİNNETLER  ŞÜKRANLAR    SAYGILAR.

Sağlıcakla, 

Okunma Sayısı: 258