YİTİRDİKLERİMİZ

Doğanın  kanunu   olarak ,hemen  hemen   her gün  bir   tanıdık   dostumun  bu   dünyadan   göçüp   gittiğine  şahit     oluyorum.Sıranın  ne   zaman ,hangimizde   olduğunu  elbette  bilmiyoruz..Gerçek   olan   şu  ki, HER  CANLI   OLARAK HEPİMİZ BU GERÇEKLE   TANIŞACAĞIZ. Bunu   istesekte   istemesekte ,kabul   edelim.Aramızdan   ayrılan  tüm dost  ve  arkadaşlara    ALLAHTAN  RAHMETLER    DİLİYORUM.

Datçamızda   bir  diğer   husus   ise; bizlerin  dışında kaybettiklerimize    gelince:

Bu  köşeden  yıllardır    yazar  dururum.,  İlçemizde şu   üç  değenimizide    kaybetmekteyiz. Bunlara  ben  Datçamızın   ÜÇ   B si   derdim. Son  yıllarda , bir  Z   sinide    ilave   edebilirsiniz. Bunlar   :BAL,BADEM, BALIK  ve ZEYTİN.

İlçemizin  hatta yöremizin  diyebileceğim,BAL    özellikle   ÇAM Balını   yitirme   yolundayız.Arının   yaşam   alanı   olan   ÇAM   ormanlık    alanlarımızı   ,ellerimizle  yakarak,veya   sökerek yok   etme     yolunda   epey  yol   aldık.  Bal  üreten   arıcılar mız, yarımadanın  dışında yaşam   alanı   bulma  çabasında.Eskişehir/Afyondan  tutunda,  Trakya   bölgelerimize   kadar arılarını   gezdirmekteler. Bu   üretim   alanından  uzaklaşanlar,işin cabası.Olur   efendim ,onuda    ithal   edi veririz   derseniz,söyleyecek    sözüm   YOK.  Piyasadan   sahte,Çam  Aromalı  BAL,Glikoz    şurubu   sizlere   afiyet  olsun.  !!!

Datçanın ismi    ile   özdeşleşmiş bir  ürünümüz    ise   BADEM. Son  yıllarda iklim   koşullarının    iyi    gitmemesi  ,yaşlanan    ağaçlar    ve yeni   üretim   alanları    ihdas   etmememiz ,doğal   tarımsal  mücadele  yapmamamız,elbette   eksikliğimiz.  İthal    Datça   Bademi   demeye   dilim   varmıyor. Badem  üretimi    için   tahsis    edilmiş,edilmekte   olan  kamu   arazilerinde   denetim    eksikliği    ise.  bizlerin   ayıbı  değilmi.?  Bademi    bile   imar    rantına kurban   ediyorsak,sözün  bittiği  yer.  İlgili/yetkili hatta   sorumlu   Makamlara    soruyorum, bu  Devlet  arazilerinde   neler  yapılıyor.?  Bilen   VARMIDIR:? 
 Kimilerimizin  aklına bir   BADEMCİLİK    ENSTİTÜSÜ/MERKEZİ     geliyormu   acaba.?

Balık    ise,Datçamızdan    çok    uzaklara   kaçıp   gitti. İskele  ve   Karaköy   Mahallelerimizde geçimini   Balıkçılıktan  sağlayan birkaç    aile kalabildiyse,aşk   olsun.Kirlenen   /kirlettiğimiz   denizler  tutunda,bilinçsiz   avlanma  bizlerin   eseri  değil mi.?Bunlara    ortaya   koyduğumuz bürokrasisi ninde  etkisi  yokmudur. ?   Olsun ,yakın  komşu   ilçeler deki  Balık   çiftlikleri   yeter,  ithal  NORVEÇ   uskumrusu  neyimize  yetmiyor  diyorsanız,  sözüm   YOK.  Ayrıca  ,Datça Mızda  kaç    Datçalı   balıkçı   kaldi  acaba.  ?  Bilen   varmı.?

Son  olarak  buna   ben  ,Z   kuşağı   gibi,  Zeytini   eklemek   istiyorum.  Son  yıllarda  Zeytinlik  yapmak   gibi,  çaba    ve   ideali   olan   kaç   kişi  kaldı.  Enerji   için   kömür   çıkarmak    için   , zeytinleri   ortadan   kaldırmıyorsa kda,   konaklama   tesisleri    için    bu   alanların   canına   okumaktayız. Sözde; 1930'lu  yıllarda   çıkarılmış,Yabani   zeytinliklerinin  islahı,   kanunu ne  kadar    işler   vaziyette   acaba.?  Bu   konuda   tahsis   yapılmış kamu   arazilerinin   akibeti   takip    ediliyor mu   acaba.? Bu  alanda  üretim,iklim  koşulları  ile   de    alakalı  derseniz,   onu   işlemek    ,gastronomide   ne  kadar    kullanıyoruz.?İşleyerek De ,ne  kadar  katma  değer   kazandırıyoruz,?hep   sorgulamamız gereken  konular,bence.   Bu  konudada   eğitim    veren yüksek   eğitim  kurumlarında    yol   gösterici  çabaları    görmek    isterdim.

Turizme     elbette    karşı  değilim .  Ancak     ilçemizde  bu  sezonun   çok  kısa   olması   beni   tatmin   etmiyor. Tarımdan    ve  tarımsal   üretimden    uzaklaşmamız,yaşam    politikamız   olmamalı. Elbette   bu   alanda  ekmeğini  kazananlara  DESTEK      olmak,  başta   kamunun     görevi   değilmi. ?

Şimdilik kalın  sağlıcakla.

Okunma Sayısı: 244